این عاشورا و تاسوعا هم سپری گردید، اما متفاوتر از همه عاشوراهای گذشته بود. زیرا بشدت تحت تاثیر ویروس مهاجم کرونا قرار گرفته بود. اتحاد، همدلی، شناخت و معرفت و رعایت احترام به حقوق عمومی جامعه و افراد حقیقی بسیار چشمگیر بود. این یکدلی و اتحاد و احترام بواسطه ضعف سیستم مدیریت دولتی و بروز برخی ناهنجاری های اجتماعی که موجب خدشه دار شدن اعتماد عمومی ملت شده نیاز جامعه بود تا مسکن و مرحم موقتی بر آلام آنان باشد با این حال هر کسی به اندازه شناخت، فهم و توانش در آن مشارکت نموده و فیوضاتی کسب کرده است.

انتظار نمی رود که جملگی مردم از یک دیدگاه به واقعه عاشورا نگاه کنند، اما به طور کلی می توان نگاه مردم را به قیام عاشورا در دسته بندی های ذیل مطرح نمود بطوری که نگاه و عقیده شان به واقعه عاشورا در یکی از موارد ذیل بگنجد که عبارتند از:
الف مذهبی
ب: سنتی
ج: تاریخی
د: ملی ، مذهبی ، سنتی
هر کدام از برداشت ها و نگاه ها به واقعه عاشورا را که داشته باشیم چیزی از اهمیت واقعه عاشورا نمی‌کاهد و علی الاصول دکلمه ای در رثای آن و تایید ماهیت مذهبی، تاریخی و سنتی آن بوده و تعارض بنیادی با همدیگر ندارند. اما تعارضات زمانی آغاز می گردد که به واقعه مهم عاشورا صرفاً مذهبی یا صرفاً تاریخی و یا صرفاً سنتی نگاه کرد.
آنچه مسلم است واقعه عاشورا یک حماسه مذهبی است که به علت گذشت زمان صورت تاریخی و سنتی به خود گرفته و گریزی از آن نخواهد بود.

تاریخ همان روایتی از واقعه عاشورا دارد که مذهب دارد، سنت هم به تبعه تاریخ از این واقعه قرائتی مذهبی ، دینی و تاریخی دارد. آنچه این روزها بیشتر از واقعه عاشورا عیان است برگزاری مناسک های مربوط به آن بوده بطوری که گرایشات بیشتر به سمت و سوی برگزاری مناسک های عاشورایی بوده و کمتر به ماهیت و درس‌های عاشورائیان پرداخته می‌شود. این نقصی است که به هیئات مذهبی و مبلغین دینی برمی‌گردد فلذا دلسوزان و عاشقان اباعبدالله «ع» و عاشورائیان باید کمتر دل در گرو مناسک ها داشته باشند، بلکه بیشتر باید به حسینی بودن و رفتار حسینی گونه داشتن و به علت و اهداف قیام حسین ع بیاندیشند و توجه نمایند که حسین علیه السلام کی بود؟ چه می خواست؟ و آنگاه چه کرد؟

تعزیه خوان ها و قمه زنها چیزی از حسین ع نمی‌دانند و نمی‌توانند حسین بن علی علیه السلام را بشناسند و آن را به ملت معرفی کنند. زیرا آنها حسین را ممر درآمد شبهه ناک خود قرار داده و این همان چیزی است که تاکنون متاسفانه اتفاق افتاده است. امام‌حسین (ع) در قیام خود هیچگاه به دنبال کسب ثروت و قدرت نبود بلکه هدفش  امر به معروف و نهی از منکر و اصلاح امت جدش در جامعه بود.

شاید اولین قدم برای شناخت حسین بن علی علیه السلام این باشد که اول کتاب حماسه حسینی نوشته استاد شهید مرتضی مطهری را خواند. این اولین گام روشن و بدون نقص برای ماست، زمانی که کتاب حماسه حسینی را خواندیم آنگاه می دانیم گام بعدی را چگونه باید برداشت. در غیر این صورت ممکن است به بیراهه هدایت شویم، البته کتب دیگری هم هستند اما کتاب حماسه حسینی برای شروع بهترین کتاب موجود است که در همه جا در دسترس بوده و به راحتی می‌توان آن را تهیه و مطالعه نمود./ انتهای پیام