کیوان رباطی
دهستان رباط نمکی مرکز دهستان رباط با مردمی تحصیلکرده و با فرهنگ در ۵ کیلومتری حومه شمالی خرم آباد مرکز استان لرستان قرار دارد که در تقسیمات کشوری زمان نخست وزیری میرحسین موسوی با ۸۳ روستای اقماری دومین دهستان بزرگ استان لرستان بعد از دهستان طرهان شهرستان کوهدشت بود و پس از تقسیمات جدید و جدا شدن دهستان کنونی بسطام شهرستان الشتر، این دهستان با ۵۴ روستای اقماری یکی از پیشرفته ترین دهستان های استان می باشد.

این دهستان با داشتن معادن نمک آبی، سنگ گچ، سنگ آهک، خاک رس سفید (کاربرد در گل و گچ ساختمان) نفت و گوگرد و با ایجاد کوره های گچ و آهک پزی و کارخانه های متعدد گچ در کنار معادن غنی نامبرده، می توان با جرات گفت؛ صنعت و معدن در استان لرستان در این دهستان بنیانگذاری گردیده است.

علاوه بر ویژگی های فوق می توان به برخی از امکانات از جمله کودکستان، مدرسه، آب آشامیدنی لوله کشی، خزینه(حمام استخر سابق)، حمام چهار دوشه جدید، شرکت تعاونی، خانه انصاف، دهداری، پاسگاه ژاندارمری و زمین فوتبال و … در زمان رژیم پهلوی (دهه چهل) نام برد. ( یکی از شاهکارهای ورزشی مردم این دهستان، راهیابی تیم فوتبال آن به فینال جام گندم طلایی آبادی های سراسر کشور در زمان نخست وزیری هویدا بوده است).
همچنین می توان سالن ورزشی چند منظوره سرپوشیده، مرکز بهداشتی درمانی مجهز به دندانپزشکی، آزمایشگاه و داروخانه، مرکز آموزشی در کلیه مقاطع (ابتدایی تا دبیرستان)، دفتر مخابراتی، پست بانک، شورای حل اختلاف، دهیاری، مهد کودک (ادامه کودکستان سابق)، مرکز خدمات کشاورزی، مرکز توزیع و پخش کود شیمیایی و سایر مراکز اداری و رفاهی در زمان انقلاب اسلامی ایران را نام برد.

علی ای حال این دهستان با سابقه ای درخشان و پیشرو در تمام مباحث اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در سابق، آن طور که باید، رشد و توسعه نیافته و همچنان در بسیاری از مسائل از جمله تامین آب شرب سالم لنگ مانده و موجبات نگرانی، دغدغه و زمینه ساز مهاجرت مردم گردیده است.

آب لوله کشی شرب مردم دهستان رباط نمکی که با سابقه ای بیش از چهل سال از چشمه های سراب رباط تامین می گردد، در حال حاضر با مشکل مواجه شده و از نظر بهداشتی مورد قبول و تایید بهداشت استان نیست، مدتی با انفجار های تونل سد کاکارضا رنگ آب زرد و به گفته کارشناسان بهداشت گوگردی و غیر قابل شرب بود. شرکت آب و فاضلاب روستایی با عجله جهت جایگزینی و رفع این مشکل و در اصل تحت پوشش قراردادن مردم این دهستان، مبادرت به حفر چاه در روستای پیرجد در محلی که جای ته نشین شدن مرداب های آن منطقه بود، نمود و نیز با اقدامی غیر کارشناسی با ساخت منبع آب در مکانی پست از نظر شیب زمین، آب آن به روستاهای همجوار سرازیر شد و عملا دهستان رباط با کمبود و قطعی آب در فصول بهار و تابستان مواجه است.

به گفته دهیار رباط نمکی در حال حاضر منبع آب قدیمی رباط نمکی که تامین کننده اصلی آب این دهستان بزرگ است، از قلوه سنگ پر شده و چشمه های روباز که محل عبور و مرور احشام و حیوانات اهلی روستای سراب رباط می باشد به داخل منبع آب ورود پیدا کرده و این آب مخلوط شده به گوگرد را بیش از این آلوده نموده است.

حال سوال این جاست اولا چرا مسئولان کشور و استان خصوصا مسئولان بهداشت استان جان و سلامت مردم این مرز و بوم برایشان مهم نیست، ولی اگر یک حیوان وحشی در فلان کوه بمیرد آنقدر مهم است که تمام خبرنگاران و دوربین ها بر روی آن زوم می کنند و این موضوع سر تیتر تمام روزنامه ها و اخبار کشور می گردد.

ثانیا آیا رسالت و ماموریت شرکت تازه تاسیس آب و فاضلاب روستایی(آبفار) خدمت به مردم زحمت کش و تولید کننده روستاها است یا کسب سود و درآمد از مردم بی درآمد روستا که اکثرا تحت پوشش کمیته امداد امام(ره) یا بهزیستی می باشند؟

در خاتمه از استاندار خدوم و فهیم استان خواستار رسیدگی عاجل به وضعیت آب شرب دهستان رباط با انجام آزمایشات لازم و رفع آلودگی با ساخت منبع آب بهداشتی جدید توسط شرکت آبفار در همان منطقه فعلی می باشیم. انتهای پیام