true
حریم خصوصی در زندگی شخصی، کاری، اجتماعی و عمومی انسانها وحتی در طبیعت و در بین گروه های مختلف جانور ی و حیوانات حائز اهمیت بسیار می باشد به حدی که تجاوز به این حریم عواقب بسیار خطرناکی حتی تا مرحله نابودی برای متجاوز به همراه خواهد داشت.
نمونه بارز آن را می توان به مناطق تحت سلطه شیرها و یا گوریل ها اشاره نمود که متجاوز به سرزمین تحت حاکمیت آنها یا شکست خورده و پا به فرار می گذارد و یا به هلاکت می رسد. و در صورت پیروزی چنین سرنوشتی در انتظار طرف مقابل می باشد. حریم خصوصی برای انسان ممکن است حد و مرز زمین، باغ، خانه و یا حد و مرز بین کشورها باشد. از همه این ها گذشته حرمت و حریم خصوصی برای انسان ها معنی مخصوصی بخود می گیرد. بهترين راه آموزش حریم و حرمت به كودكان اين است كه براي حريم آنها ارزش قائل شويم و به آن ها آموزش دهیم وآموزش حریم خصوصی را تقریبا از دو سالگی شروع کنیم. در این قسمت توجه اولیاء و خوانندگان عزیز را به مواردی بسیار دقیق حساس و عملی جلب می کنیم که درصورت اجرا و آموزش درست باید انتظار نتیجه مطلوبی داشت.
اگر کودک را به زور بغل کنیم و نگه داريم، به زور ببوسيم، به زور غذا دهيم، اسباب بازي او را به زور از او بگيريم، كودك چگونه بياموزد به حريم ديگران تجاوز نكند؟ درصورتی که رعایت حریم خصوصی او توسط بزرگتر ها رعایت نمی شود!
متاسفانه در فرهنگ ما به حريم خصوصی دیگران كم پرداخته مي شود. تصور كنيد كودكي كه به زور در آغوش نگه داشته شده، اعضاي فاميل به زور او را از بغل مادر گرفته اند، كودكي كه به ميل مادر غذا نخورده و او را مجبور به غذا خوردن كرده اند، هنگام بازي اسباب بازي خود را به مهمان نداده و به او برچسب خساست زده اند، موقع بازي كردن دست او را كشيده اند و بيرون رفته اند، در مدرسه كيف او را گشته اند، والدين دفتر خاطرات فرزند خود را خوانده اند و او را توبيخ كرده اند، گوشی او را مرتبا چک مي كنند، در خيابان به خاطر انتخاب لباس و ظاهر به اصطلاح نامناسب او را دستگير كرده اند، در بزرگسالي اين شخص چه شخصيتي خواهد داشت؟ غیر از این است که از طرف اولیاء و بزرگتر ها و جامعه حرمتی برای او قائل نشده اند آیا می توان انتظار داشت تا براي حريم خود و ديگران حرمتی قايل شود؟
يا با این کار ها تجاوز به حقوق ديگران را آموخته است؟
احترام به حريم و حرمت داشتن، پايه هاي اوليه داشتن حرمت نفس است. آنرا به فرزند خود بیاموزیم./انتهای پیام
false
true
https://pejvakelorestan.ir/?p=3917
false
false
درود بر استاد متواضع و نمونه استان جناب زیودار عزیز
احسن.بسیار نکتات ظریفی و دقیقی بیان فرمودند استاد زیودار،نکاتی که شاید کمتر کسی به آنها توجه کرده و از اهمیت تربیتی آنها آگاه بوده.همه چیز از دوران کودکی شروع میشود و همچون بنای ساختمانیست که قرار است تا ثریا قد برافرازد.اگر پای بنا سست باشد تا ثریا میرود یوار کج.از این حیث باید اساتیدی که علم و تجربه های فراوانی در زمینه تربیت کودکان داشته اند و همچون استاد زیوداری ید طولا و توان عظیم و تجربه گرانبهایی در تربیت کودکان داشته اند و به قول مولانا (چونکه با کودک سر وکارت فتاد /پس زبان کودکی باید گشاد)سرو کار با کودک داشته اند و زبان کودک رابهتر و دقیقتر و عمیقتر فهم و درک میکنند بای ایشان را ارج نهیم و از اندوخته های شخصی و علمی ایشان حد اکثر استفاده بعمل آید