در خبرها و به نقل از یکی از مسئولین دانشگاه علوم پزشکی لرستان عنوان شده بود: «برای پایش های بهداشتی مدارس، هر پنج مدرسه به یک کارشناس واگذار می شود، چک لیست تبیین شده ی پروتکل های بهداشتی مدارس روزانه توسط مراقبین سلامت بررسی می شوند، هر مرکز آموزشی که حتی یک مورد از پروتکل ها را رعایت نکند پلمب و از ادامه ی فعالیت آن ممانعت خواهد شد.» سطرهای ابتدایی این نقل قول، سامانه‌های پیشرفته پایش و پیگیری کشورهای توسعه یافته را به ذهن متبادر می‌کند و خواننده را سرخوش می کند، اما به ناگاه دو سطر آخر چون پتکی بر فرق اندیشه فرود می آید که مگر مدرسه ساندویچی است که با رعایت نکردن شیوه‌نامه‌های بهداشتی پلمب شود ؟

واضح است بازگشایی یا بسته شدن مدارس حتی در شرایط اضطرار تابع شرایط و قوانین خاص است. مدیران و معلمان با از جان گذشتن تمام سعی و تلاش خود را بکار گرفته‌اند تا مدارس ( علیرغم بسیاری از کمبودها ) باز بمانند. بسیاری از مدارس از حداقل‌های لازم برای رعایت شیوه‌‌نامه بهداشتی برخودار نیستند و حتی درصد زیادی از آموزشگاه ها با تعداد دانش آموز زیاد فاقد نیروی خدماتی هستند و مدیر و معلم باید وظیفه نیروی خدماتی را هم خودشان انجام دهند. حال در این شرایط و با نبود کمترین‌ها، چگونه توقع رعایت صد در صدی شیوه ‌نامه‌های بهداشتی از مدارس مورد انتظار است. راستی مگر معلمان و مدیران مدارس مصرانه خواسته‌اند که تحت هر شرایطی مدارس باز باشد که مسئولی تصمیم گرفته پلمب کند؟ کمی بیاندیشیم … توسعه یعنی تامین روحیه رضایتمندی در فکر و اندیشه نسل فردای جامعه، امید است با هماهنگی بین مسئولان کمی به این معنا نزدیک شویم./ انتهای پیام