جنگ قدرت از روش های نادرست، ابر چالشی است که چندین دهه است وفاق ملی را تهدید می کند.
در دنیای امروز، به ویژه در جوامع دموکراتیک، کسب قدرت از مجاری قانونی با استفاده از رقابت های حزبی امکان پذیر است؛ اما در ایران متاسفانه قدرت طلبان، از روش های غیر دمکراتیک به دنبال کسب قدرت هستند.

قدرت طلبان، از روش های غیراخلاقی مثل سو استفاده از دین، تخریب و ترور شخصیت رقیب، تهمت و افترا به دیگران و ده ها روش ناپسند، سعی در کسب قدرت دارند.

برای اصلاح این وضع نامطلوب ناگزیریم یا از تجربه‌های موفق جوامع دموکراتیک و مردم سالار جهان استفاده کنیم و یا تن به یک آشتی ملی بدهیم که سید محمد خاتمی پیشتر منادی آن بود!

به نظر می رسد دکتر پزشکیان برای اصلاح وضع موجود پرهیز از دعوا و درگیری های داخلی، برای کسب قدرت را، راه حل می داند و برنامه خود را در قالب آشتی و دوستی آرایه نموده است و این خواسته ی نظام حکومتی ایران بوده و هست.

از آنجایی که آشتی ملی یک زمانی مورد پذیرش حاکمیت قرار نگرفت، کسی هم جرات و شهامت ورود به آن را نداشت؛ اما دکتر پزشکیان داوطلبانه ورود کرده است و فکر می کند راه حل آن تشکیل یک کابینه ی مشارکتی با مشارکت همه ی سلیفه هاست.

اگرچه دکتر پزشکیان می توانست از ظرفیت نیروهای تحول خواه استفاده کند و ثابت کند که جریان اصلاح طلب که اکثریت جامعه هستند می تواند کشور را به شکل درستی اداره کند؛ اما این کار را نکرد و ظاهرا در صدد تشکیل کابیته وفاق ملی است هرچند نباید از کید و حقه ی فرصت طلبان، کابینه ی خود را در ایمن ببیند!

دکتر پزشکیان ضمن تشکیل کابینه، چهارچشمی باید حواسش به تندروها باشد که در صدد هستند در دولت او نفوذ کنند و در بزنگاه ها پاشنه ی آشیل دولت را هدف قرار بدهند! سهل انگاری و خوش بینی زیاد ممکن است دولت ایشان را به سرنوشت دولت دوم روحانی ختم کند!/ انتهای پیام