شهرداری خرم آباد مانند تخریب اماکن تجاری دبیرستان معصومیه، اضافه ساخت اماکن مسکونی را نیز تخریب نماید!

وزارت آموزش و پرورش و به تبع اداره کل آموزش و پرورش لرستان به منظور ساماندهی و بهینه سازی فضاهای متروکه و بلا استفاده خود، مطابق بند «ه» و «د» تبصره ۹ قانون بودجه سالهای ۹۶ الی ۹۹، همچنین مصوبه شورای آموزش و پرورش استان به ریاست استاندار وقت اقدام به ساخت تعداد زیادی اماکن تجاری در سطح استان از جمله ۶ باب در ضلع شمالی دبیرستان معصومیه واقع در بزرگراه شهید شفیع پور «۶۰ متری» جنب روگذر ولیعصر «عج» خرم آباد نموده است.

ناگفته نماند وزارت آموزش و پرورش برای ساخت این اماکن تجاری حتی یک ریال از اعتبارات دولتی هزینه ننموده است و صرفا اعتبار آن از محل درآمدهای اختصاصی این دستگاه و به صورت قطره چکانی و بلند مدت تامین شده است.

بواسطه قانون مذکور و مصوبه شورای آموزش و پرورش استان ها که استانداران، شهرداران و مدیران کل امور شهری و شوراها در آن حضور داشته و آن را امضا نموده اند، هزاران واحد تجاری در آموزش و پرورش سراسر کشور ساخته شد، حتی یک مورد مخالفت با این طرح بزرگ کشوری گزارش نشده تا چه رسد به تخریب و صدور حکم قلع و قمع آنان!

مقام اول و بهترین الگو در اجرای این قانون، مختص به اداره کل آموزش و پرورش شهرستان های استان تهران است که در سایه تعامل و همکاری استانداری تهران و شهرداران مربوطه، سالانه اقدام به ساخت واحد‌های بزرگ تجاری«پاساژ» نموده و مطابق بند ۴ ماده ۱۳ قانون شورای آموزش و پرورش، درآمد هنگفت آن در راستای توسعه فضاهای آموزشی و پرورشی و احداث و تجهیز هنرستان‌ های کاردانش و فنی و حرفه ای هزینه می گردد.

در استان لرستان نیز آموزش و پرورش در راستای استفاده مطلوب از اماکن بلااستفاده، همزمان با کل کشور اقدام به ساخت تعداد زیادی واحد تجاری نمود که با کمال تاسف فقط شهرداری خرم آباد با آموزش و پرورش همکاری ننمود و در نهایت نیز زهر خود را خالی نمود و ناباورانه و بی رحمانه اقدام به تخریب ۶ باب واحد تجاری ذکر شده نمود و متاسفانه موجب هدر رفت منابع دولتی و تکدر خاطر فرهنگیان استان و کل کشور گردید.

حال باید استانداری، شهرداری و اعضای کمیسیون ماده ۱۰۰ پاسخ دهند؛

اولا فرض کنید آموزش و پرورش در روند اجرای قانون قصور و سهل انگاری نموده و با قانون آشنایی کامل نداشته است؛ چرا شما با آگاهی کامل از قوانین اقدام به تخریب اماکن تجاری بی زبانی که اعتبار آن ریال به ریال جمع آوری و به سختی تامین شده است، نمودید؟! آیا راه دیگری همچون جریمه یا بنا نمودن دیوار قبلی در جلوی واحد های تجاری و استفاده از آنان به عنوان انباری برای مدرسه و آموزش و پرورش وجود نداشت؟

آیا در ساخت اماکن تجاری در بَرِ خیابان مساجد شهر خرم آباد با کاربری مذهبی نیز همین گونه برخورد نموده اید؟

آیا با اضافه ساخت اماکن مسکونی در کوچه های تنگ و تاریک سطح شهر نیز چنین برخورد نموده اید؟

اگر فکر می کنید خیلی قانونمند و در انجام کارها دقیق می باشید، اماکن مسکونی خیابان انقلاب از سه راه اسد آبادی تا جلال آل احمد و خیابان ۱۷ شهریور در بیخ گوش شهرداری را پس از ۱۰۰ سال از تاسیس شهرداری تخریب و خیابان را تعریض نمائید، همچنین اطراف قلعه فلک افلاک را آزاد تا ثبت جهانی شود و معیشت مردم از عایدات صنعت گردشگری رونق پیدا نماید؟

به قول امام خمینی «ره» فرهنگ پایه و اساس استقلال و توسعه یک ملت است، شما چه مقدار در راستای پیام رهبر انقلاب و بنیانگذار کبیر جمهوری اسلامی با آموزش و پرورش همکاری داشته اید؟! این همه لجبازی و عدم همکاری با آموزش پرورش نشانه چیست؟

چرا باید معلم، دانش آموز و مردم ما چوب ندانم کاری، غرض ورزی و تسویه حساب های شخصی برخی مسئولان ناآگاه و بی مسئولیت را بخورد؟

متاسفانه در کشور ما سرانه دانش آموزی یک دهم سرانه یک زندانی هم نیست! «گرچه باید عکس این قضیه صادق باشد تا جامعه از ناهنجاریها و بزهکاری ها مبرا باشد»، لذا قانونگذار برای برون رفت از مشکلات عدیده آموزش و پرورش و استقلال مالی مدارس اقدام به تصویب قانون فوق الذکر نموده است. چرا در سراسر کشور حتی یک مورد برخورد قهری با آموزش و پرورش وجود نداشته، الا در شهرداری خرم آباد؟

چرا شهرداری خرم آباد فقط با آموزش و پرورش اینچنین برخورد نمود؟ آیا فقط آموزش و پرورش لرستان تخلف نمود، یا شهرداری‌های کل کشور با آموزش و پرورش همکاری و تعامل نمودند؟

خلاصه تصمیم گیرندگان این عمل زشت اما به ظاهر قانونی، بایستی اول در برابر وجدان خود و دوم در مقابل فرهنگیان، این قشر فرهیخته و تاثیرگذار جامعه عذرخواهی نمایند، چرا که این اقدام وقیحانه که در هیچ جای کشور سابقه نداشته است، هیچ‌گاه از اذهان عمومی بویژه فرهنگیان کشور پاک و فراموش نخواهد شد./ انتهای پیام