ما مردم همیشه جان فدای کشور که هزاران سال است با خون خود از نام و نشان ایران عزیز دفاع می کنیم، امیدواریم هرچه خیر و برکت است برای تمام ملت بی همتای ایران فراهم و سرازیر شود؛ تخصیص آب در لرستان و تمام مناطق زاگرس با عظمت چه بر اساس آموزه های دینی از قرآن کریم و شرع مقدس اسلام گرفته و قانون اساسی این کشور، هرگونه بی عدالتی در تقسیم آب های بالادستی را نهی می کند.

در سفر رئیس جمهور به لرستان، قول پیگیری و استقرار عدالت داده شد لذا ما مردم لرستان منتظر احقاق حقوق حقه خود و جبران بی عدالتی آشکار هستیم. یکی از ده ها راه رسیدن به این مهم، استفاده از مدیران ارشد ستادی و استانی بوده که دلبستگی قومی و محلی به این منطقه باران خیز آبی را داشته باشند.

از مدرسه های کپری و کانکسی در لرستان که بگذریم، بیش از ۳۰ درصد مدارس لرستان در ناایمنی کامل به سر می برند که در این خصوص اقدام عاجل مسئولان عالی کشور را خواستاریم و کوتاهی در آن خسارات جبران ناپذیری را در پی خواهد داشت آنچنان که دختران دانش آموز مظلوم کردستان و سیستان و بلوچستان در آتش بی تدبیری سوختند و متأسفانه هیچ پاسخگویی وجود نداشت و هیچ صاحب منصبی مؤاخذه نشد.

علاوه بر نداشتن امکانات حداقلی مثل داشتن یک تبلت ساده دانش آموزی، در بیشتر مناطق لرستان مظلوم، متأسفانه حدود ۴۸۰ مدرسه استان لرستان اصلا به اینترنت دسترسی ندارد؛ حقیقتا جای تعجب و تأمل است که لرستان در تمام مؤلفه های خدمت رسانی مقام اول بدبختی را دارد اما در این مهم یعنی ترک تحصیل دانش آموزان به مقام سوم رسیده که باید پرسید مقام سوم برای چه استانی؟ برای استانی که مردمانش چه پدران، چه مادران، از نان شب خود می زنند اما از هزینه تحصیل فرزندان نمی زنند. عمق فاجعه مقام سومی برای لرستان در این موضوع هویدا می شود.

خبر از پایان نارسایی های توزیع برق در کشور را اعلام می کنند در حالی که لرستان حتی با نداشتن صنایع مهم و صنعت مادر، همچنان مظلومانه با معضل قطع مکرر برق دست و پنجه نرم می کند که این مهم در شأن مدیریت ستادی وزارت نیرو نبوده و حتما رفع سریع این مشکل باید در دستور کار قرار گیرد.

آتش بی تدبیری در موضوع کرونا جان سوز و جگرسوز است، ناکارآمدی مدیران به ظاهر مدیر و مشاوران نادان صد من یک غاز، سنگی را به چاه انداخت که مرزهای بی تدبیری و یأس را جابجا کرد؛ یکی از این بی تدبیری ها که تیر خلاص بود، عدم حضور مقام اول اجرایی کشور در میدان و میان مردم بود که باید همراه با ملت خود همدردی و بحران را راهبری می کرد.

متأسفانه رئیس جمهور سابق این فرصت طلایی و بی بدیل الهی را از دست داد و با اقدامی بی خردانه بیش از یک سال از هرگونه ملاقات حضوری حتی با مسئولان روی گردان شد و همین بی تدبیری سرعت کار امدادرسانی را به حداقل رساند؛ حداقلی که هزاران هزار انسان بی پناه که حتی زمان مرگ خود و خانواده نجیبشان دغدغه هزینه های کمرشکن درمان را داشتند را با همان احساس بی پناهی به کام مرگ فرستاد.

تنها ۴ سال تا چشم انداز ترسیمی ۱۴۰۴ باقی مانده است، در این چشم انداز، ایران از نظر اقتصادی، علمی و فناوری باید در جایگاه اول منطقه قرار گرفته و الهام بخش در جهان اسلام و دارای تعامل سازنده و موثر در روابط بین الملل باشد. آیا خود را نسبت به این چشم انداز ارزیابی کرده ایم؟

افراط و تفریط در هر کاری مذموم است و افراط و تفریط در نگاه به فرهنگ و هنر به همان اندازه در تولید آثار فرهنگی پذیرفتنی نیست که در نگاه برخی مسئولان نیز خطر ارتجاع فرهنگی را بشارت می دهد. آقای رئیس جمهور! فرهنگ و هنر کشور نیاز به کار جدی با انسان های مؤمن، متعهد و دلسوز کشور دارد./ پایگاه اطلاع رسانی دکتر مرتضی محمودوند