بی‌اعتمادی به جوانان یک معضل عمیق و مزمن در جامعه ماست که نه‌ تنها به پیشرفت کشور آسیب می‌زند بلکه خلاقیت، نوآوری و انگیزه مدیریتی جوانان را سرکوب می‌کند.

هفته گذشته یک فایل صوتی از دکتر علی تاجرنیا جوانترین نماینده مجلس ششم و عضو مهمترین کمیسیون‌ مجلس «کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی» را گوش کردم. محتوای فایل صوتی کوتاه اما پر معنا بود. تاجرنیا مختصر و مفید موضوع مهمی را مطرح کرد: «عدم‌ اعتماد به جوانان در کشور ما یک بیماری مزمن است که متاسفانه نسل اول انقلاب با یک خودخواهی وحشتناک بی خیال قضیه نمی‌شود»

جوانان این مرز و بوم به‌ عنوان قوه محرکه مدیریتی کشور و نیروی تغییر، نوآوری و پیشرفت شناخته می‌شوند، همانگونه که یک نسل پیش در ۲۰ سالگی توانستند جنگ را به‌خوبی اداره کنند و تصمیمات سرنوشت‌سازی بگیرند.اما متاسفانه همان‌ها که در ۲۰ سالگی اداره کشور را به‌ دست گرفته بودند، اکنون به افرادی که به ۴۰ سالگی نزدیک می‌شوند، به بهانه کم‌تجربگی بی‌محلی می‌کنند!

همین خودخواهی و یکه‌تازی موجب شده‌ است که به جای آنکه به جوانان میدان دهند، ترجیح می‌دهند با دستانی بی‌رمق و خسته، بار کشور را بر دوش خود نگه داشته و تمامی تریبون‌ها و محافل را دو دستی بچسبند. به راستی که حق با تاجرنیاست! بی‌اعتمادی به جوانان یک بیماری مزمن است که باید درمان شود.

رهبر معظم انقلاب با توجه به نقش کلیدی جوانان در پیشرفت و تحولات کشور، بارها مسئولان را به توجه و گماردن جوانان در بدنه مدیریتی کشور و میدان دادن به جوانان به عنوان یک پتانسیل و ظرفیت غیر قابل انکار توصیه کرده‌اند.

جوان امروز فضای دیجیتال را به‌ خوبی می‌شناسد، با تکنولوژی آشناست، سرشار از ایده‌های جدید و خلاقانه است و توانایی کار تیمی بالایی دارد و از همه مهمتر، بزرگترین مزیت جوان امروز نسبت به نسل‌های گذشته، اشتیاق و میل به یادگیری و رشد شخصی و اجتماعی است.

با این تفاصیل، بی‌توجهی به ظرفیت‌های جوانان نه‌ تنها باعث کندی پیشرفت کشور می‌شود، بلکه به نوعی سرکوب انگیزه جوانی، خلاقیت و نوآوری است. بنابراین نسل اول انقلاب اگر می‌خواهد که ایران از چالش‌های کنونی عبور کند، باید از رفتارهای سنتی و شبهه مصلحت‌اندیشانه خود دست بردارد و به جوانان میدان بدهد.

بیایید با هم به سمت آینده‌ای روشن‌تر پیش برویم. جایی که جوانان کشور در تصمیم‌ سازی‌ها و هدایت جامعه نقشی مؤثر و فعال داشته باشند. این تغییر تنها با رها کردن ذهنیت‌های گذشته و پذیرش قدرت جوانان ممکن است.

بدون تردید جوانگرایی فراز و فرودهایی دارد. اما در جهت رشد و شکوفایی، باید به جوانان اعتماد کنیم و به آنها فضای مناسب را بدهیم، چرا که آینده ایران در دستان جوانان است./ انتهای پیام