خیلی وقت است درک دیگری از زیست سیاسی در استان لرستان دارم. جریان های سیاسی در کل کشور ناکارآمد شده اند و در لرستان هم جز هیاهوی برای هیچ، چیزی باقی نمانده و سیاست به نوعی گیس و گیس کشی برای منافع شخصی تبدیل شده است.

ماها میراث دار وضعیت بدی شده ایم که همه، به جای این که سهممان را بپذیریم منتقد شده  و به بهانه های گوناگون یا مناسب نبودن فضای فرهنگی و یا اقتصادی برای زندگی از این وضعیت نامناسب فرار می کنیم و به شهرهای بزرگ پناه می گیریم!

امروز همه سوگوار جوانانی هستیم که یکی یکی در چاه بی تدبیری مسئولین جان به جان آفرین تسلیم کردند، این که دستگاه های کمک رسان در آن لحظات بوده؟ یا نبوده اند؟ باخبر شده اند؟ یا نشده اند؟ این ها همه حاشیه اند! تلاش کنیم که متن اصلی فراموش نشود!

متن اصلی این است که در کوهدشت ناترازی و بحران آب نداریم؛ بلکه دیگر آب نیست! اصل قضیه این است. این مسئله نباید در میان جنجال های سیاسی گم شود. امروز اگر در سوگ فرزندان خود نشسته ایم، نباید فراموش کنیم که اگر فکری اساسی و کاری کارستان صورت نگیرد، دیری نمی پاید که هزاران تن از بهترین هم استانی های ما، برای سال های آینده باید طرهان بزرگ را خالی کنند و آواره شوند!

پیش از برگزاری دوازدهمین انتخابات مجلس در گروه های اجتماعی بحث می کردیم که سیاست در کوهدشت موضوعیت ندارد، هرکسی که به میدان آمد و گفت: “من با قدرتی که از حاکمیت به ودیعه دارم قول می دهم سد معشوره را بسازم! “از چپ تا راست از اصول تا اصلاح همه پشت سر او قیام کنیم؛ اما باز سیاست بازان این کار را نکردند و نگذاشتند مردم برای یک بار هم شده برای خودشان تصمیم درستی بگیرند!

کاری به چه گفت! چه گفت! ها و حاشیه ها ندارم، جناب امامی راد با رای مردم باز برای چهارمین بار نماینده ی مردم تشنه و محروم طرهان در مجلس شد. امامی راد  در حالی چهاردهمین سال نمایندگی مردم کوهدشت را آغاز می کند که ساخت سد گاوشمار یا معشوره نه تنها مطالبه ی مردم طرهان بلکه مطالبه ی همه ی لرستانی هاست.

استاندار لرستان در روز معارفه ی خود گفت:” آمده ام تا معشوره ساخته شود” که اگر ساخته نشود کوهدشت “لم یزرع” می ماند! اگرچه می دانم استاندارشاهرخی ساخت سد معشوره را وظیفه ی کاری و ادای دین به هم استانی های خود می داند و تاکنون به کمک رییس جمهور به موفقیت های بزرگی از طریق فاینانس نفت رسیده است؛ اما برای من این پرسش ایجاد شده است که نماینده ی کوهدشت در این باره تا کنون چند بار در برابر وزارت نیرو گلوپاره کرده است؟ چقدر ساخت سد معشوره برای او استراتژیک است؟ چند بار در خواب گرفتار تکانه های کابوس عدم ساخت سد معشوره شده است؟ یادم هست حجت الاسلام قبادی عمامه بر زمین می کوفت! چند بار امامی راد عزیز! در برابر نمایندگان زیاده خواه خوزستان به کمک استاندار شاهرخی کت از تن درآورده است؟

جناب آقای علی امامی راد!
می دانم بهتر از خودم از نیت خیر من باخبرید و می دانید که هرگز قصد تخریب شما که برادر من هستید، بلکه دشمن خودم را هم ندارم! چون یاد گرفته ام که صادقانه ترین انتقادها بیشترین تاثیرات را برجای می گذارند!

من، علی گودرزیان ع پایدار از شما انتظار دارم همان طوری که حضوری در یک رویارویی کوتاه در مجلس عرض کردم، رویکرد گذشته ی خود را تغییر بدهید! رویکرد شما در این دوره باید به شکلی باشد که بتوانید کم کاری دوره های گذشته را جبران کنید! تلاش کنید و از دستگاه های دولتی بخواهید، مدیر کارآمد به طرهان بفرستند، هرچند آن مدیر، مخالف سلیقه ی سیاسی شما باشد فقط عنود نداشته باشند!

برادر گرامی! کار شما عزل و نصب نیست!  این داستان تکراری و مشمئز کننده را در طرهان، رها کنید! دستگاه ها را آزاد بگذارید بهترین ها و مجرب ترین ها را به طرهان بفرستند! کار اصلی شما پیگیری ساخت سد گاوشمار است! بروید دنبال سد معشوره به جای این که برای عزل و نصب ها موی ماغ مدیران کل در استان شوید، موی دماغ وزیر نیرو شوید! یقه ی پزشکیان را بگیرید! دفتر رهبری را رها نکنید! به استاندار شاهرخی کمک کنید! تا ساخت سد معشوره به سرانجام برسد!

حواستان باشد که باز ما دیر بجنبیم قربانیان دیگری خواهیم داشت! همه ی ما مسئولیم و سهممان را باید بپذیریم؛ اما از یاد نبرید شما چهارده سال زبان و گوش و چشم این مردم بوده اید. قبول بفرمایید که سهم شما در عقب ماندگی منطقه بسیار زیادتر از دیگران است تلاش کنید ساخت سد معشوره به نام شما تمام شود. تلاش کنید حقابه ی دشت کوهنانی را از سد سیمره که تنها ده کیلومتر با آن فاصله دارد زنده کنید! این کارهاست که می تواند شما را ماندگار کند! مردم مهمتر از جریان های سیاسی هستند!/ انتهای پیام