به نام خدا

انالله و انا الیه راجعون

یا ایتها النفس الطمئنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه فادخلی فی عبادی و ادخلی جنتی

روح پاک‌ مبارز خستگی ناپذیر، پاره‌تن مرحوم آیت‌الله طالقانی، سرکار خانم اعظم طالقانی به دیدار حق شتافت و در جنةالمأوا سكنى گزيد.
مصیبت درگذشت آن بانوى پرتلاش را به خانواده و علاقمندان او و نیز ملت شریف ایران تسليت مى‌گوییم.

برای اعظم طالقانی نباید و‌ نمی‌توان به یک پیام تسلیت کوتاه و معمول بسنده کرد. از او باید بسیار گفت و بسیار شنید.

او تحت تربیت پدری روحانی و آزادی‌خواه رشد یافته بود و در همراهی با پدر زندان طاغوت را کشید و طعم شکنجه جلادان را چشید و‌ صبورانه تحمل کرد. او به عنوان یک زن مبارز در قبل و بعد از انقلاب نقش بی بدیلی در ترسیم چهره زن در جایگاه اصیل آن در جامعه ایران داشت و الگوی برجسته‌ای برجای گذاشت.

او نه تنها راه پدر را ادامه داد، بلکه در منش سیاسی و مبارزاتی خود به گونه‌ای رفتار کرد که چهره‌ای مستقل از خود به عنوان یک زن مسلمان آزاده و دوستدار وطن ارائه کرد و با وجود بیماری و مشکلاتی که در خانواده برای نگهداری از فرزند بیمارش داشت، هیچگاه از پای ننشست.

او‌ چه در زمانه‌ای که پیامش را در صفحات «پیام هاجر»به جامعه و زنان ایران می‌رساند و‌ چه در روزهایی که با همه سختی‌ها و کم‌فروغی‌های مطبوعات در ایران، سخنش را در «پیام ابراهیم» می‌گفت و چه در تلاشی که برای تداوم فعالیت تشکل مطبوعش «جامعه زنان انقلاب اسلامی »داشت، همه و همه گویای مشئ امیدوارانه، مؤمنانه و مداوم او برای پاسداری از ارزش‌های ملی و مذهبی بود که به آن باور عمیق داشت.

اما همه نستوهی اعظم طالقانی به اینها خلاصه نمی‌شد، او یک ویژگی برجسته دیگر نیز داشت که او را به عنوان یک نماد برای زنان مسلمان آزادیخواه، عدالت‌طلب و اصلاح‌جو تبدیل کرده است.

او در تلاشی مکرر و خستگی ناپذیر حتی اگر مجبور بود با واکر در صحنه حاضر شود، این پیام را به زنان و‌ مردان ایران می‌رساند که دین رحمانی اسلام و آموزه‌های آن در ایفای مسئولیت انسانی، دینی و اجتماعی هیچ تفاوتی بین زن و‌ مرد قائل نیست و به همین دلیل هم مکرر در انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام می‌کرد که بگوید : « در اسلامی که من به آن باور دارم زن هم رجل سیاسی است.» و گفته بود؛ تا زنده است این راه را ادامه خواهد داد.
اعظم طالقانی سعی داشت که بگوید ؛«هیچ جامعه‌ای با خانه‌نشین کردن زنان به رشد و تعالی نخواهد رسید.»

او هم راه پدر را زنده نگاه داشت و هم تصویری از زن مسلمان که پدر به آن باور داشت را به جامعه امروز ایران ارائه کرد.
روحش شاد، نامش ماندگار و راهش پر رهرو باد./انتهای پیام

حزب اتحاد ملت ایران اسلامی
آبان‌ماه ۱۳۹۸