سالها طول کشید تا آگاهی اجتماعی مردمی که مستعمره ی انگلیس و پرتغال وفرانسه و… بودند به حدی برسد که مطالبات و تحرکات اجتماعی تبدیل به موجهای عظیم برای مقابله با استعمارگران شود.

اما استعمار نوین شکل و شمایل دیگری دارد!
استعمار نوین دنیا را به دو قسمت با ما و بر ما تقسیم می‌کند.
آنها که با ما هستند می‌توانند بر پایه ی قوانین تجاری و اقتصادی انحصاری به فعالیت بپردازند تا توسعه ی وابسته داشته باشند.

آنها که بر ما هستند باید امنیت کشورشان با ایجاد پایگاه نظامی و تحریم و زور…. به خطر بیافتد تا مردم این کشورها به دو دسته ی طرفدار غرب و مخالف غرب تقسیم شوند.
زیست و حیات استعمار نوین دقیقا بر پایه ایجاد همین پایگاه اجتماعی سیاسی غربگرا استوار است.

فربه شدن موافقین وابستگی ابدی به توسعه با غرب بیش از آنکه به زیرکی غربی‌ها وابسته باشد، به عدم درایت معماران توسعه پایدار در کشورهای هدف استوار است!

در بین اندیشمندان و مدیران و تحلیلگران کشورهای هدف استعمار نوین گاه پیدا می‌شود افرادی که درک صحیحی از تحولات و سیاست های غرب دارند و با آینده نگری و تحلیل دقیق اقدام به فربه کردن فهم استقلال نوین بر پایه ی فهم صحیح از توسعه همه جانبه دارند.

در حقیقت کنش ها و واکنش های این معدود مدیران مبتنی بر آینده نگری دقیق بر پایه درک صحیح از امکانات موجود در کشورها و توانایی غرب در به هم زدن برنامه های صحیح توسعه گرا در کشورهایی دارد که می‌خواهند استقلال و امنیت و رفاه داشته باشند.

بدون شک شهید سردار قاسم سلیمانی یکی از مدیران سیاسی-نظامی بود که جزو آن دسته از نخبگان تحلیل گرا و آینده نگر قرار می‌گیرد که منطق را فدای احساسات نکرد و با ایجاد سیاست لایه ای موجب زمین‌گیر شدن اهداف و برنامه های استعمار نوین شد.

همین چیرگی و ورزیدگی در لایه بندی منطقی اقدامات بود که غرب را وادار به برخورد غیر منطقی و تروریسم کرد!

منطق شهید سلیمانی حاکم بر ایجاد تشکیلات منطقه ای مبتنی بر آگاهی اجتماعی بود که وجود فیزیکی آمریکا در منطقه را به خطر می انداخت.

این منطق در عمل گاه خود را به صورت نظامی در موقع مناسب، گاه به صورت دیپلماسی و گفتگو و تعامل نشان می‌داد.

بدون شک انتقام سخت نیز باید بر مدار همین منطق شهید سلیمانی انجام گیرد تا تاثیر داشته باشد.
مجموعه ای از اقدامات به موقع نظامی بر پایه ی دیپلماسی و تشکیل، تشکیلات بزرگ منطقه ای بر پایه ی آگاهی اجتماعی که این آگاهی اجتماعی باید مبتنی بر توسعه خواهی، استقلال و آزادی باشد.

بدون شک کسانی که دارای شاخصه های ضعیف در ایجاد این لایه بندی هستند نمی‌توانند این تحول عمیق را بوجود بیاورند و این تحول را عقیم خواهند گذاشت.