ما مردم لرستان مثل شهرهای صنعتی می خواهیم هوای دود زای صنایع مختلف استنشاق کنیم. ما نمی خواهیم هوای شهرمان تمیز باشد تا میراثمان در این ایام ویروس کرونا گردد! ما هم می خواهیم مثل شهرهای صنعتی هوای شهرمان آلوده به دود کارخانه ها گردد. لطفا این آرزوی ما را جامع عمل بپوشانید و از ما هوای کثیف و دود زای صنعت را دریغ نکنید.

خوبان عزیز، بیائید کلاه هایمان را قاضی نکنیم، وجدان هایمان را راضی کنیم!
بیائید و ظرفیتهای طبیعی و اکولوژیکی لرستان را با استانهای دیگر مقایسه کنیم و بعد آسیب شناسی بکنیم که؛ چرا لرستان توسعه نیافته است؟
به نظر می رسد توسعه یافتگی کلمه ای مهجور است و در ادبیات گفتاری و مدیریتی لرستان، تعبیر و تفسیر درستی ندارد و مدیران لرستان با این کلمه بیگانه اند! آئینه ها بحال لرستان گریه می کنند و زوزه ی استخوان های فقر از کوچه های عصمت و پاکی شهرم به گوش می رسد! بیائید از بستر کابوس ها و رویا ها بلند شویم و بر لرستان دردمند بنگریم. بیایید و صدای حقیقت را بلند بلند فریاد زنیم و بر احوال مردمان دردمند دیارم واویلتا ها سر بزنیم. بیائید و بیائیم یک بار برای همیشه آسیب شناسی نمائیم و لرستان این کهنه دیار دردمند را با خودسوزی های فقر و تنگدستی مردمان شرافتمند دیارم بنگریم. بیائیم و پهلوانان پوشالی را نمایندگان شهرمان نکنیم و برای یک بار که شده قصه ی دردمند مردمان دیار اهورائیمان را فریاد گر باشیم تا شفیره ی حقیقت شهاب باران خرد و خرد ورزان شود و شفیره ی مهربان تصویر لرستان بر قاب دل دولت مردان نشیند تا لرستان سربلند تاریخ همانند کتیبه ها و سنگ نبشته هایش بر دل توسعه یافتگی نقش توسعه ببندد و همانند تاریخ پر فراز و فرودش جولانگاه مدیران کارا گردد.

در ولایت گنج خیز لرستان آثار تازیانه ی عقب ماندگی و توسعه نیافتگی بر شانه ی استان، کهنه زخم هایی ایجاد نموده است و شهر و استان را عفونت بیکاری و اعتیاد پوشانده است و روان موسیقیایی مردمانش را آماسیده است!
مردمانم زخمابه نوشان بی توجهی مدیرانند، شقایق های پرپرشده ای لرستان امروز در دام اعتیاد و خودسوزی از هم پیشی می گیرند و بهار دل مادران دردمند این دیار را پژمرده می نمایند!
دیگر بانوان گلونی پوش دیارم شاه بیت آشتیانی ها نیستند و رحمانپور دیگر مرهم دل هایشان نیست و زیج ایلخانی آوازش دیگر کله بادها نیست! دیگر شاعران دیارم شوریده ی دلها نیستند و زخمستان نگاهشان خونین ترین شیون هاست! دیگر شعاع دید شاعرانم چشم انداز خوبیها نیست و ریه های عفونی غزلشان لبخندهای هراسانی است که حجله ی شعر شان هدیه گر باکره ی مرگ هاست!

من اشک مادران سالخورده ی دیارم را روزی هزار بار می بینم و روزی هزار بار جوانان دیارم را وسیله بدست عازم مراکز استانهای دیگر برای کارگری می بینم ! نگاهم پی در پی در انقلاب اشک ها می افتد و بپاس کهنه دیار توسعه نیافته ام، خنجر خونین نگاهم شانه به شانه ی حقیقت لمیده و خمیده است!

آری لرستان نازنینم؛ این منم، چشمانم خیس شده از شرم نگاه به نخبگان بیکار دیارم، نگاهم بارانی است از چین غم نگاه مادران دردمند دیارم، هنوز وداع لاله های سوخته ای دیارم که از بیکاری خودسوزی می کنند را نیک بیاد دارم!
من تو را ای لرستان سربلند؛ روزی هزار بار با جلال و جبروت در ساز افسانه ی شاه میرزا می‌بینم! من تو را روزی هزاران بار در آواز سوزناک، همتعلی دیارم می بینم!

تو ای لرستان نازنینم؛ شرم توسعه یافتگی را گرفتی و خاصیت اهورائی بخشیدی! ای لرستان نازنینم؛ من از کرانه ی خاک حاصل خیزت روئیدن آغاز نمودم و زادگاه افسانه ای من کرانه های آبی و خدایی توست!

ای استان نازنینم؛ تو را سوگند می دهم نگذار وزن علمی مدیرانت، پریشانی خاطر و اضطراب نگاه خرد ورزان و خردمندان دیارت گردد! تو را به قداست سنگ نبشته های هومیان و میر ملاست قسم می دهم که مرهم مقدس توسعه یافتگی را از مردمانت دریغ مکن! آیا وقت آن نرسیده است که نمایندگان لرستان هماهنگ ظرفیت های این استان را فریاد زنند. آیا وقت آن نرسیده که استاندار ما کمربند همت و غیرت محکم کند و در بخش توریسم و اکوتوریسم ظرفیت های بی شمار لرستان را برای همه یادآور نماید؟ چه زمانی کفش توسعه یافتگی و سازندگی بپای صنایع لرستان خواهد رفت! چه زمانی هوای شهرهای ما از دود کارخانه ها پر می گردد؟ تا کی باید هوای پاک میرملاس، هومیان کهمان، هنام، دلفان، سلسله، پلدختر، کوهدشت و تنگه شیرز زبان زد عالم و آدم گردد.

ما مردمان لرستان هوای دود زای صنایع می خواهیم! این حق ماست مثل اصفهان، تهران، سمنان، یزد و… ما هم هوای دود زای صنایع را استنشاق کنیم و در هوای صنایع نفس بکشیم! تا کی باید بما بگویند عشایر غیور لرستان… تا کی باید بگویند لرستانی های مقاوم… لطفا هوای صنعت و توسعه یافتگی را به لرستان بیاورید/ پایان بخش دوم