همان طوری که می دانید در حواشی برگزاری گردهمایی شهرداران آسیایی در خرم آباد، بهزاد رضوانی معاون شهرداری منطقه یک خرم‌آباد به جرم حق گویی و اعتراض نسبت به هزینه های غیر ضروری و چرایی کسر حقوق کارمندان این شهرداری جهت تامین بودجه برگزاری کنفرانس بین‌المللی شهرداران آسیایی، ناباورانه از سوی شهردار مرکزی از سمت خود عزل و برکنار شد.

رضوانی با بیست و پنج سال سابقه کار در بخش‌های مختلف شهرداری خرم آباد از جمله مدیریت سازمان فرهنگی، اجتماعی، ورزشی، معاونت پژوهشی مرکز پژوهش های شورای اسلامی، معاونت فرهنگی سازمان فرهنگی، مدیر روابط عمومی ارتباطات و امور بین الملل، عضو کمیسیون فرهنگی، اجتماعی و زیست شهری شورای شهر، معاونت منابع انسانی و پشتیبانی منطقه و معاونت اداری مالی شهرداری منطقه یک به عنوان مدیری توانمند، پاک دست، صادق و قانون مدار معروف است.

یکی از اقدامات مهم این مدیر پاک دست در زمان تصدی مدیریت سازمان فرهنگی اجتماعی شهرداری، ساخت سراهای محلات در محله های حاشیه نشین و کم برخوردار برای مردم فقیر پشت بازار، اسدآبادی و ماسور بود که متاسفانه در حال حاضر به علت ضعف مدیریت در شهرداری، درب آن سراها بسته است و سرمایه ای که در این محلات ایجاد شده تعطیل و بلااستفاده مانده است.

حال با برکناری اعتراض کننده کسر حقوق کارکنان شهرداری برای برگزاری اجلاسی که هیچ گونه خیر و برکتی برای لرستان در بر نداشته است، این سوال در ذهن هر انسان آزاده و منصفی متبادر می گردد که چرا در ادارات و سازمانهای دولتی و عمومی چنان فرهنگ تملق، پاچه خواری(خاری)، چاپلوسی، بله قربان گویی، ریاکاری، تظاهر، دروغگویی، زیرآب زنی، فساد مالی و دهها ضد ارزش، ناهنجاری و کجروی اجتماعی و فرهنگی رواج یافته است که متاسفانه هر کسی در جهت مخالف عناوین فوق الذکر قرار بگیرد یعنی انسان های، صادق، درستکار، رک گو، سالم، یک چهره، روراست، کاربلد، متعهد و مسئولیت پذیر را از سیستم رانده و باید کنار گذاشته شوند؟!

اولا: باید آقای شهردار پاسخ قانع کننده ای برای توجیه کار نسنجیده و غیر اخلاقی خود به افکار عمومی و مقامات بالا دستی از جمله استاندار و اعضای شورای شهر ارائه نماید تا مردم و مسئولین از نیت وی مطلع گردند!

ثانیا: استاندار تازه نفس و مدعی توسعه لرستان باید تدابیری اتخاذ نمایند تا هرچه زودتر بساط چاپلوسی، تملق، ریاکاری و سایر ناهنجاری های اداری که در بالا ذکر شد برچیده شود تا منبعد ملاک انتصاب ها نه تنها تملق، زیرآب زدن، چاپلوسی و … نباشد، بلکه ملاک عزل کارکنان دارای ویژگی های اخلاقی فوق مدنظر و مورد توجه خاص قرار گیرد؛ چرا که توسعه با وجود نیروهای متعهد، متخصص، مسئولیت پذیر، صادق، دلسوز و درستکار محقق خواهد شد، نه ریاکاران و متملقان و… سیستم اداری که صرفا برای گذران زندگی خود و نه برای خدمت به مردم، خود را به مسند قدرت نزدیک یا چسبانده اند ./ انتهای پیام