در بیان اهمیت و نقش تحقیق و پژوهش در توسعه اقتصادی کشورها همین بس که بدانیم؛ چین با ۱۴ هزار تریلیون دلار GDP یا تولید ناخالص داخلی و درآمد سرانه ۱۱ هزار دلاری، پس از آمریکا دارای دومین اقتصاد بزرگ جهان است.

ژاپن با ۵ هزار تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی و درآمد سرانه ۴۲ هزار دلاری، دومین قدرت صنعتی و سومین قدرت اقتصادی دنیا پس از آمریکا و چین به شمار می رود.

کره جنوبی با ۲ هزار تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی و درآمد سرانه ۳۴ هزار دلاری، جایگاه دوازدهمین اقتصاد بزرگ جهان را کسب نموده است.

کشورهای سنگاپور، تایوان، هنگ کنگ و کره جنوبی معروف به چهار ببر آسیا و کشورهای ویتنام، اندونزی و مالزی از جمله کشورهای در حال توسعه آسیایی هستند که در سایه تحقیق و پژوهش، برنامه ریزی بلند مدت و تغییر نظام های اقتصادی دستوری به نظام اقتصاد آزاد، رشد و توسعه کشور خود را تضمین نموده و به سرعت در حال رسیدن به کشورهای توسعه یافته ی اروپایی و آمریکایی از جمله آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان می باشند.

متاسفانه کشور ایران علی رغم داشتن سرمایه و منابع عظیم مادی و انسانی، نتوانسته است همزمان با کشورهای در حال توسعه پا در عرصه رشد و توسعه اقتصادی بگذارد!

به نظر شما چه عاملی می تواند باعث این عقب ماندگی در بخش اقتصادی کشور باشد؟ مشکل کار کجاست؟

آموزش و پرورش مقصر است یا وزارت علوم و تحقیقات کوتاهی نموده است؟

مراکز پژوهشی و تحقیقاتی مقصرند یا دولتمردان در برنامه ریزی راه را اشتباه رفته اند؟!

چنین به نظر می‌رسد؛ وظیفه پژوهشگران و محققان است که علت این عقب ماندگی اقتصادی را به صورت علمی مورد بررسی قرار داده و با ارائه راهکارهای مناسب کشور را از توسعه نیافتگی نجات دهند.

همان طور که می دانید، تحقیق و پژوهش زمانی آغاز می گردد که مسئله و مشکلی بُروز نموده و ذهن پژوهشگر را به خود مشغول نماید و پژوهشگر در مورد آن مسئله یا مشکل تحقیق کند و در صدد رفع آن مشکل برآید.

میلیون ها سوال، مسئله و مشکل در جامعه ما وجود دارد که نیازمند تحقیق و پژوهش هستند.

آموزش و پرورش، وزارت علوم و تحقیقات، مراکز پژوهشی و تحقیقاتی تا چه حد توانسته اند با تحقیقات خود به این سوالات پاسخ دهند و یا مشکلات موجود را بر طرف نمایند؟!

دولتمردان و سیاستگذاران کشور تا چه حد به تحقیقات و پژوهش محققان و پژوهشگران جامه عمل پوشانده و نتیجه تحقیقات آنان را در جهت رشد و توسعه اقتصادی کشور عملی نموده اند؟!

حقیقتا هم پژوهشگران، هم دولتمردان و هم سیاست گذاران در عقب ماندگی اقتصاد کشور سهیم اند و نسبت به این مهم، کوتاهی نموده اند.

معتقدم تحقیق و پژوهش که محور اصلی، موتور محرکه و سر منشا پیشرفت، توسعه و رشد ملت هاست، بایستی در بین دانش آموزان و توسط معلمان پایه گذاری و نهادینه گردد.

بنابراین وظیفه معلمان است که دانش آموزان را کنجکاو، پرسشگر، محَقِق و پژوهشگر تربیت نمایند!

مطمئنا بدون تحقیق و پژوهش، جامعه توسعه نمی یابد! پس بیائید با همت و تلاش و حساسیت فراوان، فرزندان خود را که آینده سازان میهن مان هستند، پژوهشگر بار بیاورید تا در آینده ای نه چندان دور مردم طعم شیرین رشد و توسعه اقتصادی و به تبع، رفاه اقتصادی را احساس نمایند.

به امید رشد و شکوفایی اقتصاد ایران با نهادینه شدن تحقیق و پژوهش در نظام آموزش عمومی و عالی کشور!/ انتهای پیام