در ایجاد سیل های اخیر و بطور کلی تشدید بارندگی ها علل مختلفی را ذکر کرده اند که در این میان نقش دو عامل بیشتر از سایر موارد برای اکثر مردم سوال برانگیز بوده و صحت و سقم آن بدرستی مشخص نشده است.
مورد اول پدیده هارپ است که تا حدودی ناشناخته بوده و اطلاعات زیادی راجع به آن در اختیار عموم قرار نگرفته است.
هارپ یک پروژه تحقیقاتی است که توسط کشور آمریکا در منطقه آلاسکا تاسیس شده و مجموعه ای از آنتن های آلومینیومی به ارتفاع حدود پنجاه متر در زمینی به مساحت دو هکتار می باشد که با ارسال امواج رادیویی به سطوح بالای جو امکان پژوهش در آنجا را میسر می سازد.
امواجی که از این طریق به سطوح بالای جو ارسال میگردد می تواند به دیگر نقاط سطح زمین بازتاب داده شود.
برای هارپ اهداف مختلفی را ذکر کرده اند اما مشخصاً هدف اصلی از ایجاد آن رد گیری زیر دریایی های حامل سلاح اتمی به وسیله بازتاب امواج ارسالی در دوره جنگ سرد بوده است.
گر چه بخشی از امواج ارسال شده از آنتن های هارپ باعث گرم شدن جو بالا می شود اما تاثیر آن بر تظاهرات جوی و وضعیت آب و هوای زمین اثبات نشده است.
نظر به وسعت و ابعاد بسیار بزرگف سامانه های جوی و نیز فاصله زیاد منطقه هارپ (آلاسکا) از ایران، احتمال تاثیر آن بر آب و هوای کشور ما و وقوع پدیده سیل و نیز ایجاد خشکسالی یا افزایش بارندگی ها، غیر قابل پذیرش بوده و می توان گفت که این احتمال در حد صفر است.
اگر هارپ در تعیین شرایط آب و هوایی موثر بود و امکان تغییر اوضاع جوی به وسیله آن وجود داشت به طور قطع آمریکایی ها از آن برای جلوگیری از وقوع طوفانهای مهیب و مخرب که در بیشتر سالها باعث خسارتهای سنگین در آن کشور می شود استفاده می کردند.
در مورد بارور کردن ابرها و اثر آن بر بارندگیهای اخیر باید گفت که باروری ابر و واداشت آن به بارندگی امری غیر ممکن نیست.
از دهه ها پیش یکی از راههای تبدیل رطوبت جو به بارش، باروری ابرها بوده که نتایج تقریبا مثبتی هم در کشورهای مختلف داشته است.
پروژه باروری ابر در ایران از حدود چهل و پنج سال پیش به صورت محدود و با همکاری برخی کشورهای خارجی شروع شد. این پروژه بعدها در مناطقی مانند شیرکوه یزد و سپس استان گیلان ادامه یافته و در سالهای اخیر در برخی دیگر از استانها به اجرا در آمده است.
به طور کلی در مورد باروری ابر دو قاعده اصلی وجود دارد؛ نخست اینکه برای بارور ساختن ابرها میزان بارندگی نباید از بارندگی نرمال در دراز مدت کمتر باشد. اگر در منطقه مورد نظر، ریزشهای جوی در زمان اقدام به باروری ابر، از میانگین دراز مدت بارش کمتر باشد عملیات بارور سازی همراه با توفیق نبوده و هزینه های بسیار بالای اختصاص یافته برای بارور سازی ابرهاهم هدر خواهد رفت.
اصل دوم در باروری ابرها آن است که اقدام به بارور سازی ابرها تنها موجب افزایش میزان بارندگی در حدود ده درصد خواهد شد.
بر این اساس می توان گفت ریزشهای اخیر که حجم بسیار بالایی از رواناب سطحی را ایجاد کرده و مقدار آن بالاتر از میزان مورد انتظار در یک پروژه باروری است نمی تواند ناشی از بارور سازی ابرها باشد.
انتهای پیام