«رشد» و «توسعه» اقتصادی یکی از مباحث مهم علم اقتصاد است. «رشد» به جنبه های کمی و میزان افزایش تولید اشاره دارد. اما «توسعه» جنبه های کیفی و چگونگی تولید انبوه را مورد بررسی قرار می دهد.

برای روشن شدن موضوع؛ افزایش میزان تولید یک کالا در یک زمان معین را «رشد» و ایجاد تغییرات در زیرساخت ها به منظور افزایش کیفیت و تولید بیشتر همان کالا را «توسعه» می گویند. به عبارتی دیگر؛ افزایش میزان تولید کشتزارهای گندم دیم، به علت بارش به موقع باران را «رشد»، اما ایجاد بستر مناسب و زیر ساخت های لازم از جمله احداث سدها، تسطیح اراضی، آبیاری تحت فشار، استفاده از بذر اصلاح شده، سموم دفع آفات نباتی، ماشین آلات مدرن و مکانیزاسیون کشاورزی جهت افزایش کیفیت و تولید بیشتر را «توسعه» می گویند.

با روشن شدن مفهوم «رشد و توسعه» اختصارا به بیان «توسعه متوازن» اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می پردازیم.

برای اینکه جامعه‌ای در مسیر توسعه متوازن و همه جانبه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی قرار گیرد و در این راه توفیق یابد، باید زیرساخت های لازم جهت انجام این امر فراهم شود و زمینه‌های لازم از طریق تحولات و تغییرات بنیادی در ساختارهای فکری، فرهنگی، اجتماعی، تولیدی و اداری ایجاد شود.

توسعه به مفهوم علمی فقط در صورتی به وقوع می‌پیوندد که در جامعه، نگرش‌های سنتی در زمینه‌های مختلف جای خود را به نگرش‌ های علمی بدهند. در این صورت جامعه، به لحاظ فرهنگی و فکری نیز متحول می‌شود و به موازات این تحولات، سازمان‌ها و نهادهای مناسب با توسعه‌ی اقتصادی شکل می گیرد.

اما علت اصلی توسعه نیافتگی لرستان و سایر استان های محروم کشور چیست؟ چرا لرستان توسعه نیافته است؟

متاسفانه «سیستم برنامه و بودجه ریزی» کشور به گونه ای است که دولتمردان، سیاستمداران و نمایندگان مجلس با نفوذ در لایه ها و سطوح عالی مدیریت کشور همچنین دخالت های نابجا، اعمال فشار و قدرت چانه زنی، موجب مختل نمودن سیستم برنامه ریزی و گسیل بودجه سالانه کل کشور برای اجرای طرح ها و پروژه های ملی و محلی در شهرها و استان های خود می گردند و زمینه های توسعه نامتوازن و رشد سرطانی در نقاط مختلف کشور را فراهم نموده و باعث محرومیت بیشتر مناطقی از کشور که فاقد لابی قوی و نماینده ای مقتدر و متنفذ در پیکره قوای سه‌گانه کشور می باشند، می گردند.

در سایه شوم چنین برنامه ریزی مسموم، ناقص و معیوبی است که دولتها، بدون در نظر گرفتن آمایش سرزمین و عدم توجه به اصول اولیه ی تأسیس کارخانجات در مکان مناسب، به عبارتی دارا نبودن توجیه فنی، مالی و اقتصادی، اقدام به احداث گسترده ی صنایع سبک و سنگینِ آب بَر در استان های کویری اصفهان، قم، سمنان، یزد، کرمان و … فلات مرکزی می نمایند و پس از پی بردن به اشتباه خود، مجبور می شوند برای تامین آب مورد نیاز آن صنایع، میلیاردها دلار هزینه نمایند تا آبِ استان های لرستان، چهار محال بختیاری، دریای عمان و خلیج فارس را از جنوب و آبِ دریای خزر را از شمال به این استان ها انتقال دهند. اما استان های محروم و مفلوک لرستان، چهار محال بختیاری، کهکیلویه و بویراحمد، ایلام، کرمانشاه و کردستان که «مزیت نسبی» آنان «کشاورزی و تولیدات دامی» است باید خشک گردند و جوانان تحصیلکرده آنان بیکار شوند و آب های روان این سرزمین بی دفاع در پشت سد های خوزستان انبار و صیفی کاری در کویر اصفهان و … رونق یابد!

حال که علت توسعه نیافتگی لرستان و سایر استان های محروم زاگرس محرز شد.«دکتر رضا سپهوند» با مطالعه عمیق و تحقیقات میدانی، برای مبارزه با توسعه نیافتگی لرستان قدم بر داشته و با شعار انتخاباتی «توسعه متوازن» عزم خود را جزم نموده است که در «خانه ملت» به عنوان پرچمدار نهضت «توسعه خواهی» در استان، پیگیری ها و اقدامات لازم برای توسعه لرستان را آغاز نماید.

بدون شک شروع این کار عظیم که نیازمند مبارزه با مافیای آب، کانون های قدرت و ثروت و بازی گران صحنه های سیاست و اقتصاد کشور است، ضرورت و اهمیت این موضوع را دو چندان نموده و عزم و اراده ی «دکتر رضا سپهوند» به عنوان محرک اصلی و پرچمدار این نهضت را جدی تر نموده و همدلی، همراهی و تعامل مجمع نمایندگان لرستان بویژه «دکتر هادی هاشمی نیا» به عنوان نماینده مرکز استان، مساعدت و همکاری مشاوران، مدیران، کارشناسان، متخصصان، سیاسیون و کلیه کسانی که دل در گروِ عمران و آبادی این مرز و بوم دارند، را اجتناب ناپذیر می نماید.

بنابراین انتظار می رود برای تحقق این مهم، همه با هم به کمک «دکتر رضا سپهوند» بیائید و ایشان را همراهی نمائید تا در آینده ای نه چندان دور شاهد لرستانی آباد و توسعه یافته باشیم./ انتهای پیام