با ادای احترام و تقدیم خالصانه ترین تبریکات به محضر شریف خبرنگاران راستین و حقیقت جوی سراسر گیتی، بویژه خبرنگاران منتقد، شجاع و مردمی ایران زمین، خاصه خبرنگاران سخت کوش و فعال لرستان؛ از ابتدای دهه هشتاد تا امروز، کار نویسندگی را با رویکرد «مطالبه گری» آغاز نموده و از سال ۹۷ با اخذ مجوز پایگاه خبری پژواک لرستان از وزارت ارشاد، به صورت رسمی و با سِمَت صاحب امتیاز و مدیر مسئول پایگاه مزبور، در راستای رسالت مهم و خطیر خبرنگاری، روزنامه نگاری و آگاهی بخشی به جامعه، به کار خود ادامه داده و ایفای نقش نموده ام.

در این عرصه اگر به مقالات، گفتگو ها، یادداشت ها و متون انتقادی ام از مدیران وقت خوب توجه نموده باشید، به خوبی پی خواهید برد که هدفی جز برای رضای خدا، انعکاس صدا و رفع گرفتاری ها و مشکلات مردم نداشته و نخواهم داشت.

برای ماندن بر سر عهدم، منحرف نشدن از راه روشن و رسالتم، اجیر نشدن برای مدیران و مسئولان بخاطر هدیه ای ناچیز و روابط عمومی نشدن ادارات و سازمانها، با هیچ مدیری عقد اخوت و برادری نبسته و خوشبختانه به همین دلایل نیز از جانب مدیران در هیچ یک از نشست های خبری «خصوصی» و جلسات محفلی شان، دعوت نشده ام.

مهمترین واقعه در تاریخ خبرنگاری، برگزاری سالانه مراسم تجلیل از خبرنگاران، روزنامه نگاران و فعالان حوزه رسانه در روز خبرنگار یعنی ۱۷ مرداد، مصادف با شهادت خبرنگار عزیز لرستانی محمود صارمی است. جالب است بدانید، بخاطر روحیه انتقادی و عدم ارتباط غیر رسمی با هیچ یک از مدیران، نگارنده را در مراسمی که برای تجلیل از خبرنگاران «خودی» در ادارات تحت امر خود برگزار می کنند، دعوت نمی نمایند! متاسفانه چنین مدیرانی، کسانی را خبرنگار تلقی می نمایند که ضعفهایشان را بپوشانند و مرتب از آنان تعریف و تمجید نمایند، نه از آنان نقد و انتقاد نمایند!

اگر مدیران انتصابی، واقعا مدیر باشند و دارای تخصص، تعهد و مسئولیت اجتماعی در قبال مردم باشند، نه نیاز به مجیزه گو دارند و نه در برابر انتقاد خبرنگاران آزاد و مردمی خم به ابرو می آورند، هر کجا هم توان انجام کار و پاسخگویی در مقابل مردم و رسانه ها را نداشته باشند، استعفا می نمایند! در غیر اینصورت سفت و سخت صندلی را چسبیده و استعفایی هم در کار نیست!

متاسفانه در کشور ما، خصوصا در استان لرستان به دلیل چرخه معیوب انتصاب و انتخاب مدیران، بدون رعایت اصول اولیه علم مدیریت، مدیرانی ناتوان، غیر تخصصی و ناآگاه به مسائل مربوطه، بر مسند مدیریتِ ادارات و سازمانها تکیه زده اند، که با صراحت و قاطعانه می توان گفت؛ فقط جایگاه مدیریت را اشغال و تصاحب نموده اند. این گونه مدیران برای حفظ صندلی و مسند غصب شده، برخی خبرنگاران را که از رسالت خطیر خود مطلع نیستند، اجیر نموده و با آمار سازی، دروغ پردازی و تبلیغات وسیع و برنامه ریزی شده، خود را در مقابل مدیران سطوح بالاتر موجه جلوه داده و نقشِ اولِ فیلمِ مدیرانِ موفق را بازی می نمایند.

بر این اساس مدیرانی که بر پایه روابط ناصحیح و زد و بندهای سیاسی، صندلی و جایگاه مقدس «خدمت» را تصاحب نموده اند و به زورِ تبلیغاتِ نادرست بر نشستن روی آن اصرار می ورزند، باید توسط رسانه های مردمی و آزاد، به مردم معرفی شده و به ادامه خدمت مرموزانه آنان پایان داد./ انتهای پیام