کاش خودمان را راضی کنیم تا دست از سر خوشبخت کردن دیگران برداریم و به جای آن صادقانه روبروی آینه ی وجود خویش ‌بایستیم و درونمان را نگاه کنیم، سپس پرده ی ضخیمی که بر گوش هایمان آویزان است را کنار بزنیم و واضح، روشن و بی‌پرده نسخه ی نصیحت های مان را بشنویم، نصیحت هایی را که برای عاقبت به خیر شدن دیگران می پیچیم!

کاش راضی شویم تا آنچه را که به عنوان راه درمان برای رسیدن به خوشبختی، به دیگران حواله می کنیم را حواله ی خود می کردیم!

کاش حرف هایی را که به دیگران دیکته می کنیم تا برای رسیدن به راه راست به کار ببرند و به بیراهه نروند را خود به کار می‌بردیم. اما افسوس… و افسوس که چشم هایمان کور، گوش هایمان کر و قدم هایمان سست است!

باز با تمام کاستی ها و سستی هایمان کاش، یک ذره فقط یک ذره، جرات پیدا کنیم و شجاعانه رو در روی آینه ی وجود بایستیم و صادقانه درون خویش را نگاه کنیم. در این صورت، بدون اغراق متوجه خواهیم شد نسخه درمانی نصیحت هایمان برای رسیدن به خوشبختی و حرکت در مسیر درست همان نسخه ای است که خودمان، خود درونی‌مان، خویشتن خویشمان تشنه ی شنیدنش است!

اما از آنجایی که هر کدام از ما خود را مبرا از خطا می دانیم و اعتقاد داریم کلامی را که به زبان می آوریم و قدمی را که بر می داریم درست و منطبق بر حق است و این دیگریست که کلامش نادرست و راهش پر خطاست، پس من، نیازی به شنیدن ندارم! در نتیجه، منِ مبرا، منِ دانا، منِ درست، وظیفه ی خود می دانم که راه خوشبختی را به دیگری نشان دهم.

بنابراین بر اساس همین دیدگاه، لحظه ای درنگ نمی کنیم و برای سامان دادن به اوضاع و احوال دیگری دست به کار می شویم و از صندوقچه حرفها و نصیحت هایمان آنچه را که خود به آن نیازمندیم را برداشته و با ترفندهای مختلف به ذهن دیگری قالب کرده و مجبورش می کنیم از روی نصیحت هایمان مشق شب بنویسد، تا در حافظه اش ثبت شود راه خوشبختی را نمی داند و کلام و راهش خطاست و نیازمند چنگ زدن به من است ، منی که چراغ راهش هستم و بهتر و بیشتر می دانم و می فهمم. اما پر واضح روشن است که منِ نصیحت گر، فقط حرف می زنم و در عمل کاهل تر و تنبل تر از آن هستم که تکان بخورم و غیر از حرف های توخالی قدمی را برای دیگری بردارم.

کاش می فهمیدیم خود، به نصیحت هایمان محتاج تر، مستحق تر و نیازمند تریم.

کاش به خودمان بیاییم و دست از سر خوشبخت کردن دیگران برداریم و گوش هایمان را شنوا کنیم تا گوش شنوایی برای شنیدن خود پیدا کنیم./انتهای پیام