بدون استثنا همه ما لرستانی ها از زمانی که واجد شرایط رای گیری شده‌ایم، به کسی رای داده‌ایم که از وابستگان و آشنایان خود بوده و رای دادن به آشنایان، وابستگان، دوستان و رفقا، بدون شک برای رسیدن به منافع شخصی بوده است. اما متاسفانه هیچ وقت در مدت عمر سیاسی خود به منافع جمعی و گروهی فکر نکرده‌ایم و علت تامه محرومیت و عقب افتادگی لرستان مرهون همین تفکر غلطی است که در بین ما لرها وجود دارد.

هم اکنون زمان آن رسیده که این تفکر غلط که لرستان را به اوج محرومیت رسانده است کنار بگذاریم، و با دید باز و عینکی دیگر به این مهم بنگریم و اگر قرار است که در انتخابات آتی شرکت کنید این بار به کسی رای دهید که نه دوست، نه فامیل و نه هم طایفه شما باشد، چرا که آزموده را دوباره آزمودن خطاست و بعد از ۱۱ دور انتخابات مجلس در نظام جمهوری اسلامی، هیچ یک از نمایندگانی که تاکنون به شکل سنتی و فامیل و آشنا بازی به مجلس راه یافته‌اند، جز برای ۱ درصد یا عده قلیلی که دور و بَرِ خود بوده اند، هیچ کاری برای عموم مردم که شامل ۹۹ درصد مردم رای دهنده می‌باشند، انجام نداده و معمولا پس از پایان دوره نمایندگی، مورد آماج انتقاد و اعتراض و نارضایتی مردم ۹۹ درصدی جامعه رای دهنده می باشند.

هر چند برخی نهادها در به میدان آمدن و نیامدن افرادی قدرتمند و بانفوذ نقش اساسی دارند و به جرات می توان گفت در میزان محرومیت و عقب ماندگی این دیار نیز تاثیر بسزایی داشته اند، اما در میان کاندیداهائی که به شما معرفی شده است، اگر قصد شرکت در انتخابات را دارید بیائید مردِ مردانه فارغ از فامیل بازی، آشنابازی و طایفه گرایی، به کسی که از همه مقتدرتر، قوی‌تر، با نفوذتر، کارآمدتر، تواناتر و از همه مهمتر «مردمی‌تر» و «دلسوزتر» برای حوزه انتخابیه و کل مردم لرستان باشد، رای دهید، شاید این بار نمایندگانی به مجلس راه یابند که با ویژگی‌های فوق بتوانند گره ای از مشکلات عدیده مردم از جمله رفع ابر مشکل و معضل دیرینه، یعنی بیکاری جوانان تحصیلکرده با جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی و راه اندازی کارخانجات تولیدی متعدد و فراوان باز نمایند و نسبت به توسعه امور زیربنایی از قبیل راه‌ها و جاده‌های شهری و روستایی، توسعه فرودگاه و تکمیل خطوط ریلی استان، گرفتن حق آبه و احداث سدهای متعدد و فراوان جهت توسعه کشاورزی و ذخیره آب آشامیدنی، توسعه صنعت گردشگری و سایر کارهای مهم و کلان اقتصادی که لرستان پتانسیل آن را دارد، اقدام نمایند.

نگارنده به عنوان یک مطالبه گرِ دلسوزِ لرتبار، تنها راه نجات لرستان و پا گذاشتن در عرصه رشد و توسعه همه جانبه را کنار گذاشتن تفکر سنتی قومی و قبیله‌ایی و روی آوردن به تفکر فرا قبیله‌ای و «جهانی شدن» می داند. زیرا جوامع پیشرفته حداقل ۳۰۰ سال پیش در نقطه ای بودند که ما قرار گرفتیم و الان به «اینجا» رسیده اند!. فلذا دلسوزانه از تمامی لرتباران با اصالت و ریشه دار، از کوچک و بزرگ، زن و مرد، پیر و جوان، تقاضا دارد یا کلا رای ندهید یا اگر قرار است پای صندوق‌های رای بیائید، در یک جمله کوتاه بگویم که معیارهایتان برای انتخاب فرد، «معیارهای فرا قبیله ای و ملی گرایانه» باشد و این بار هم رای خود را «حرام نکنید»/ انتهای پیام