کمانچه به دست، از کنار رودخانه سزار آمده و نغمه‌های اساطیری لرستان را در سینه دارد.
هنرمندی که در میان آمیختگی سکوت کوهستان زاگرس و سوت قطار در ایستگاه “چم‌سنگر” سرزمین لاله‌خیز لرستان در ششم فروردین سال ۱٣٢٨ زمینی شد.
کودک که بود، خنیاگران محلی را می‌پایید و حس شنیداری کنجکاوانه داشت. صمغ درخت پسته وحشی، قوطی روغن‌نباتی، سیم ارتباطات راه‌آهن و موی دم اسب را در کنار هم چید و سرانجام برای ساختن کمانچه شاگرد نجار شد و کمانچه ساخت و نواخت.
او آموزش شفاهی را با تئوری آکادمیک آمیخت و موسیقی سنتی را به شیوه ردیف‌آموزی، تجربه کرد.
دیری نپایید از میان بزرگان موسیقی و کانون چاووش، خاستگاه تحول موسیقی معاصر ایران، سردرآورد و با بزرگان هنر همدم شد.
استاد شکارچی نفر اول کمانچه‌نوازی در نخستین آزمون باربد بود و سال ١٣٥٥ از تحصیل در دانشگاه تهران، فارغ و سال‌ها بعد استاد همین دانشگاه شد. “موسیقی خلق لر”، “جرس”، موسیقی بختیاری “کوهسار”، “کاروانه”، “خونین‌شهر”، “عاشقانه”، “ایل بانگ”، “قطعاتی از موسیقی لری”، “بهار باد” و “خواب شقایق” بخشی از کارنامه هنری استاد علی‌اکبر شکارچی است.
در کنار اینها به تدوین و نشر آلبوم پنجگانه “ردیف‌های میرزا عبدالله با ساز کمانچه” همت گماشت، موسیقی فیلم “خون‌بس” را ساخت و درنهایت کتابهای “تجزیه و تحلیل ٢٠ ترانه کهن لری” و “وزن‌خوانی” (دوجلد) را منتشر کرد.
او همچنین آلبوم “چراغ افروخته” (شامل اجرای تصویری ردیف های میرزاعبدالله با ساز کمانچه) را منتشر کرده است.
آلبوم تصویری “پنج گاه” (در سوگ پنج تن از هنرمندان فقید) و آلبومهای دوگانه “ارغوان” (آموزش نوین کمانچه نوازی) آخرین آثار ایشان می باشد./ انتهای پیام