برخی از علاقه مندان فرهنگ و هنر این مرز و بوم در صدد برآمدند تا آیین نکوداشت او را برگزار کنند. او با سه دهه مداوم کار در حوزه موسیقی مقامی توانسته است کارنامه ای قابل قبول از خود به یادگار بگذارد. او از نادر هنرمندان لرستانی است که در همه ی حوزه های موسیقی کار کرده است.

پرونده موسیقی بزمی او پیش از انقلاب با ترانه ی “پری چشمی” بسته شد. پس از انقلاب با رخداد جنگ در حوزه موسیقی حماسی و مقاومت درخشان ترین کارهای خود را از جمله “ایران وطنم خین بدنم” را ارائه نمود.

استاد، پس از جنگ به شکل ویژه و آگاهانه به موسیقی پرداخت و در حوزه موسیقی طبیعت، موسیقی کار، موسیقی قومی، موسیقی اجتماعی کارهای خوبی از جمله بلوط های سبز، باوه پیره، چوپان، حواس، و…. تولید و منتشر ساخت.

استاد نادری در فراز پایانی کارنامه ی هنری خود، به موسیقی غنایی و عرفانی پرداخت بعد از ساقی نامه، باهمکاری حسین پرنیان و محمد حنیف کارهای درخشانی به نام سرشت آدم، خورشید حقیقت و …را با اقتباس از شعرهای ملامنوچهر کولیوند آماده انتشار ساخت./ انتهای پیام