فاجعه بزرگ انسانی در غزه

در سایه سکوت مرگبار مدعیان حقوق بشر و جوامع مسلمان؛

یک جمعیت میلیونی از انسان‌های بی گناه و رانده شده از سرزمین و زندگی، در معرض نسل کشی هستند؛ تا کی می‌توان در سکوت به تماشا نشست یا فقط به صدور بیانیه‌ی محکومیت اکتفا کرد؟

باور کنیم این محکومیت‌های محافظه‌کارانه و بدون پشتوانه، نه گرسنه‌ای را سیر می‌کند و نه جلوی کشتار جمعی را می‌گیرد…

این حلقه‌های کشتار رژیم تبهکار مگر همان زنجیره‌ آتشی نیست که به نوبت کشورهای منطقه را فرا گرفته است؟

مولایمان علی علیه‌السلام فرمود:
خداوند از آگاهان، پیمان گرفته که در برابر شکم‌بارگی ستم‌گران و گرسنگی مظلومان سکوت نکنند.

آیا کشورهای مسلمان و آزاده‌ی جهان نمی‌توانند کشتی کمک‌های خود را تحت الحفظ به غزه ارسال کنند و هرگونه تعدی به آن را، تعدی به مجموعه کشورهای حامی، اعلام کنند؟