مگر این استان زاگرس نشین چند پروژه ی ملی و بزرگ دارد که بتوان صنایع پایین دستی آن را رونق داد؟ سال ۱۳۹۸ که سیل کوهدشت و معمولان و پلدختر را ویران کرد و می‌رفت که فاجعه تاریخی در خوزستان رقم بزند، مشخص شد همان مطالعاتی که سال ۱۳۳۷ بر روی حوزه ی آبریز کرخه انجام شده و سه سد گاشمار (معشوره)، سیمره (هینی مینی) و کرخه برای توسعه انرژی برق آبی، کنترل سیلاب و توسعه بخش کشاورزی در دو استان خوزستان و لرستان دقیق ترین مطالعاتی بوده است که تا کنون انجام شده است.

چه آن مطالعات سال ۱۳۳۷ چه بعدها مطالعاتی که مهندسین مشاور آبدان فراز بر روی وضعیت هیدرولوژی و منابع آب حوزه ی آبریز کشکان رود انجام دادند، نشان داد که حجم مخزن سد گاشمار در محل تنگه ی گاشمار بایستی ۹۵۰ میلیون متر مکعب باشد. بر همین اساس تخصیص داده شده از مخزن سد برای تونل انحراف این سد به دشت کوهدشت که تنها ۱۱ درصد زمین‌های آن آبی می باشد و همچنین تخصیص داده شده دائمی به پائین دست سد برای اراضی شهرستان های چگنی و معمولان و پلدختر ۳۰۰ میلیون متر مکعب در سال بود.

این که چه شد که این پروژه ی مهم که فقط ۴۰ هزار هکتار از اراضی دشت کوهدشت را به سیستم شبکه آبیاری نوین مجهز می‌کرد و شهرستان کوهدشت را تبدیل به قطب کشاورزی کشور می‌کرد به ناگاه تعطیل شد، خود رنجنامه ای طویل دارد.

اما مختصر بدانید در اثر بی کفایتی نمایندگان وقت و استانداران بی سواد و همچنین توسعه پروژه ها و شبکه های آبیاری و زهکشی در پائین دست سد کرخه هم مدتها این سد تعطیل شد. با مطالبه گری ها و همچنین اثرات مخرب ناشی از سیل سال ۹۸ همگان متوجه ضرورت احداث این سد شده که در سفر استانی شهید رئیسی ساخت این سد با حجم ۹۵۰ میلیون متر مکعب مصوب و جزو مصوبات این سفر منظور گردید.

درست در زمان پایان مجلس یازدهم و ابتدای مجلس دوازدهم و همان زمانی که عمدتا نمایندگان مردم هنوز انتخاب نشده اند، عموما وزارت نیرو مصوبات خود را انجام می دهد تا هم از اعتراضات مصون باشد و هم مصوبات را بتواند بگیرد. اما این بار مصوبه توسط مخبر دزفولی که یک خوزستانی بود صورت گرفت. حجم مخزن سد به زیر ۶۰۰ میلیون متر مکعب کاهش یافت، تخصیص به ۱۸۰ میلیون متر مکعب کاهش یافت و مجوز زیست محیطی این پروژه با همین ابعاد کوچک صادر شد و با همین ابعاد کوچک به ردیف بودجه برای همیشه اضافه شد تا باز استان لرستان قربانی بی کفایتی مدیران ارشدی قرار گیرد که بایستی در مواقع حساس از حقوق این استان محروم دفاع کنند.

نگرانی نگارنده از کاهش ابعاد و تخصیص این سد از دو جهت است:
اول اینکه در آخرین اجلاس جهانی محیط زیست که در گلاسکو برگزار شد، همگان بر گزارش کاپ ۲۶ صحه گذاشته و تغییر اقلیم را با مدلسازی ارائه شده در گزارش کاپ ۲۶ پذیرفتند.
این بدان معنی است که در سال‌های آینده خشکسالی های ممتد و بارندگی های شدید و سیل آسا حتی شدید تر از سال ۹۸ خواهیم داشت. این موضوع بدین معنی است که حجم ۵۵۰ میلیون متر مکعب خودش یک خطر برای پائین دست این سد است.
دوم کاهش تخصیص و ظرفیت نیروگاه این سد که عملا توسعه بخش کشاورزی در کوهدشت را کاهش داده و دیگر آن پتانسیل محرومیت زدایی را نخواهد داشت.

بدون شک دو استاندار دولت شهید رئیسی یعنی آقای زیویار و آقای شفقت در این ظلم بزرگ که در حق مردم لرستان شده است بایستی پاسخگو باشند و نمایندگان کنونی و استاندار آینده مطابق مصوبات گذشته ظلم وارد شده توسط آقای مخبر دزفولی را به استان لرستان جبران نماید.(ضمیمه مجلس ترحیم پروژه سد گاشمار و پاسخگو بودن شفقت و زیویار )/ انتهای پیام