بوسه میزنم بر دستان معلمانی که با غیرت و تلاش در زمانی که مدارس غیر حضوری می باشند کماکان دغدغه آموزش را دارند.

معلمانی فداکار که ایثار و گذشت آنها در دوران دفاع مقدس هم زبانزد بود و علاوه بر حضور در جبهه ها کلاسهای درس را زیر بمباران رژیم بعث خالی نکردند.

در حال حاظر هم که کشور درگیر جنگی دیگر است« کرونا » با تمام قوا با وجود مشکلات زندگی شخصی امر آموزش را رها نکرده اند و با هزینه شخصی بسته اینترنت خریده و با تشکیل گروه های مجازی با صدایی سراسر از دانش و بینش و تعهد، دانش آموزان را در گروه صدا میزنند تا از حضور آنها مطمئن شوند و یا معلمانی که از درب یخچال گرفته تا تخت بیمارستان و همچنین با حضور در مدارس خالی به تولید محتوا آموزشی مشغول هستند.

همه خوب می دانند که رشد و پیشرفت و اعتلای هر جامعه به اندیشه معلم مرتبط است. معلم با آموزش های مستقیم و غیر مستقیم خود، نقش تعیین کننده ای هم در نگرش و هم در رفتار دانش آموزان خود دارد تا جایی که این تأثیر، سالیان سال در ذهن آنها باقی می ماند. گفتار، نوع حرکت و رفتار یک معلم بر دانش آموزان تأثیر دارد و مورد پذیرش قرار می گیرد.

حال با غیر حضوری شدن اجباری مدارس و گذشت مدتی از آموزش مجازی در کشور، می بینیم که بازخورد آن مورد قبول خانواده ها و دانش آموزان نبوده و همه آنها دلتنگ حضور در کلاسهای درس، لبخند معلم، پرسش و پاسخ های کلاسی، شوخی های کودکانه و شلوغی مدرسه شده اند.

از این رو همان گونه که امام خمینی (ره) فرمودند: معلمی شریف ترین و پر مسئولیت ترین شغل هاست، دوباره نقش و جایگاه ارزشمند معلم بر همگان آشکار گردید تا جامعه بیش از گذشته قدردان این قشر زحمت کش و دلسوز باشند و با عمق وجود به این جمله پی می بریم که؛ ملتي كه بهترين معلمان را دارد نيازي به معادن طلا و نقره ندارد./ انتهای پیام