میدان مناظره میدان هماورد کلمات و زور آزمایی برنامه و پنجه افکنی راهکارهاست نه عرصه تخریب و تخطئه یکدیکر

با سلام و عرض ادب برای اولین بار در تاریخ تبلیغات انتخابات مجلس، همراه با مناظرات تلویزیونی شده و بنده در این دوره برای اولین بار و بصورت تصادفی در مرحله دوم چون منزل یکی از دوستان مهمان بودم، مناظره بین کاندیداهای شهر خرم آباد را دیدم که شخصا نام آن را منازعه می گذارم نه مناظره! چون بجز حمله به هم و تخریب یکدیگر و دست گذاشتن روی نقاط ضعف یکدیگر و حتی ورود به وادی تهمت و تخریب چیزی ندیدم.

بنده بعنوان یک شهروند و کنشگر سیاسی اجتماعی که تا حدودی با فن و آداب مناظره آگاهم، چیز خاصی که بیانگر توان و تخصص، دانش و هدف، افق و برنامه باشد از فحوای کلام و رفتار سیاسی انتخاباتی این عزیزان ندیدم و معتقدم دو کاندیدای اصلی میدان، بازنده این منازعه بودند چون مناظره یعنی هماورد نظرات و بیان نقدها نسبت به عملکرد یکدیگر و ارائه برنامه ها و البته ارائه راهکارها، بنده شخصا برنامه ای که قابل فهم، قابل جذب، قابل ارائه و قابل قبول باشد از این عزیزان و محترمان ندیدم ( البته سالهاست این رسم کهنه دیار و مملکت ماست که مهمترین راه پیروزی بر رقیب تخریب، اهانت، تهمت و افترا بوده و هست)

مهمترین اشتباه این عزیران این است که در همه لحظات عین تک تیرانداز دنبال نقطه ضعف از رقیب بودند تا او را مورد هدف قرار دهند، نه اینکه خود را بنمایانند تا دلربایی کنند و این موضوع مد نظرشان نبود که این رقابت در شهر خرم آباد دو پیروز دارد و این احتمال را ندادند که شاید هر دو نفر اصلی در نهایت پیروز شوند و چرا به این فکر نکردند که تخریب یکدیگر برای جلب نظر مردم ممکن است به کدورت و به یک زخم چرکین بین این افراد مبدل شود که اگر نماینده شدند روح و روان آنها را نسبت به هم مخدوش خواهد کرد و رابطه آتی آنها را در خانه ملت و در کسوت نمایندگی مکدر و تاریک میکند و به جای اتحاد برای دفاع ازمردم به نفاق و تفرق می انجامد.

اگر از من نمره بخواهند نمره قبولی به هیچکدام نخواهم داد./ انتهای پیام