در این ایام انتخابات، ظریف بعنوان نماد یک دیپلمات با تجربه به مانند نامش ظریف سخن می گوید. عشق به ایران و ایرانی در کلامش متبلور و متجلی است.
پایبندی به معنویت و اخلاق در زندگی اش ثابت شده است و برای همگان روشن و هویداست.

دکتر ظریف یک ایرانی مسلمان است که درس و پیچ و خم های دیپلماسی را به خوبی و بصورت آکادمیک آموخته است و در میدان عمل با مشق سیاست و سیاست ورزی کرده است. ظریف نکته سنج تلفیقی را از رویکردهای دیپلماسی برای ایران اسلامی تجویز می کند. به یکجانبه نگری اعتقادی ندارد و آرمان گرایی را در ذهن و اندیشه مطلوب می داند اما برای تامین منافع ملی به رئالیسم ( واقع گرایی ) اعتقاد دارد.

ایران را برای همه ی ایرانیان می داند ‌به ارتباط با جامعه ی جهانی و بین المللی ایمان راسخ دارد و خوب می داند که راه توسعه ی همه جانبه و پیشرفت میهن از سیاست خارجی و با اجماع و مشارکت داخلی  می گذرد که براساس سه اصل حکمت ، عزت و مصلحت باشد.

ظرافت دکتر ظریف در نوع سخن گفتن ایشان است. صادقانه سخن می گوید و گفتمانی را انتخاب کرده است که مصداق همان تک بیت حضرت سعدی است که دکتر پزشکیان نیز در مناظرات اخیر آن را بیان کردند:

به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست

عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

دکتر ظریف، ظریف سخن می راند و عاشق مردمانیست که خواهان زندگی، نشاط، با هم زیستن و برای هم زیستن هستند. مردمانی که در طول هزاران سال بسان رنگین کمانی زیبا در کنار هم و برای هم زندگی کرده اند و ققنوس وار پس از هر تهاجم و حمله ای از دشمنان و بدخواهان، رستاخیزی زیبا و دیدنی داشته اند، رستاخیزی که مبنای آن اندیشه و قلم بوده است و در همین راستا است که کنت آرتور  دوگوبینوی فرانسوی می گوید: ملت ایران نمی خواهد بمیرد.

ظرافت دکتر ظریف در مواجهه با مخالفانش بیشتر دیده می شود. توهین و تخریب در گفتمان دکتر ظریف جایگاهی ندارد. خردورزی و عقلانیت سلاحی است که با آن مخالفان را خلع سلاح می نماید.

دکتر ظریف به دیالوگ برای حل مسائل ایران امروز و مشارکت همگان در این امر مهم اعتقاد دارد. به اهمیت ظرفیت های انسانی در توسعه واقف است. امید و عقلانیت را در فضای داخلی جامعه ی ایران، سرمایه ای بزرگ می داند. به دیپلماسی چند جانبه گرایی در زمانه ی عسرت تعهد و اخلاق، تاکید می نماید.

برای ایران به کمک دکتر پزشکیان آمده است. ایرانی که مملو از عاشقان، این گنج های بیشمار و‌ مرزی پر گوهر اما با رنجهای بیشمار است. پرچمی دارد که سبزش ، چون فصل قناری و دل هر عاشق ایرانی نماد معنویت و اخلاق است. سرخ آن چون غیرت مردمان نجیب و سرافرازش نماد خون شهیدان سربلند است. سفیدش که تبارش نور و روشنایی است و نماد صلح و آرامش می باشد.

دکتر ظریف دیپلماتی مجرب و عاقل، میهن دوست و متعهد است که به خوبی ویژگی های جغرافیای سیاسی ایران را می شناسد و دقیقا می داند که در حد فاصل منطقه ی آسیای مرکزی، دریای خزر، خلیج فارس و غرب آسیا، پتانسیل بزرگ و بالقوه ای برای پیشبرد اهداف اقتصادی ایران می باشد و بر سهم ایران از بازارهای صادراتی جهان و جذب سرمایه گذاری تاکید دارد و خوب درک کرده است که برای حل مشکل تبادلات مالی ایران و کوتاه کردن دست کاسبان تحریم بایستی با حفظ استقلال کشور و لحاظ کردن همه ی جوانب موضوع به (FATF) بپیوندیم.

دکتر ظریف غرب ستیزی و غرب گرایی و همچنین شرق ستیزی و شرق گرایی را در یک راستا و‌ جهت می داند. تامین منافع ملی براساس واقعیت های جهان راهبرد اصلی در سیاست خارجی ذکر می نماید.

در این ایام انتخابات، دکتر ظریف نمود خوبی در سیاست ‌و سیاست ورزی دارد و محور سخنان وی این عبارت  کلیدیست:

ما همه عاشق ایرانیم پس در هشتم تیرماه ۱۴۰۳ در خانه نمی مانیم.

همه با هم برای مشارکت حداکثری در هشتم تیرماه و رای به طبیب ایران دکتر پزشکیان ساعی باشیم و این دو بیتی ( از شادروان علیرضا شجاع پور در مثنوی «وطن») زیر را لقلقه ی زبان مان نمائیم:

وطن یعنی گذشته حال فردا
تمام سهم یک ملت ز دنیا
وطن یعنی چه آباد و چه ویران
وطن یعنی همین جا ایران