اندیشیدن، تفکر کردن و نوشتن یکی از دشوارترین امور و افعالی است که خبرنگاران و نویسندگان به آن علم و آگاهی داشته، اما به بشدت به آن عشق می‌ورزند و هر روز تلاش می‌نمایند تا اثر بهتر، موثرتر و ماندگارتری از خود به جای گذاشته و از فرسوده شدن خویش لذت برده و این رنج ماندگار، شیرینی و حلاوتی وصف ناپذیر داشته که خبرنگار را اغنا و راضی و مسرور می نمایند.

خبرنگاران و نویسندگان به ظاهر خود را بروز و عیان می نمایند اما واقع امر این است که آنها خود را در مقابل جامعه مسئول دانسته و تلاش می نمایند که تاریکی ها، سختی ها، مشقت ها، دشواری ها، پلشتی ها و زشتی ها و زیبایهای جامعه را کشف و عیان نموده و اطلاع رسانی نمایند و مسئولان را در راستای وظائفشان همیاری کرده تا راه چاره و تدابیر لازم برای رفع آنها کشف و تصمیم مقتضی اتخاذ نمایند.

خبرنگاران و نویسندگان در حقیقت همکاران افتخاری و چشم و گوش مسئولان جامعه بوده که بی هیچ ادعایی و بدون مزد بر تاریکی ها نور تابانده تا آنان را آگاه و مطلع نمایند، راه را از چاه پیش پای آنها می گذارند، خطاها را می یابند و راه صواب و مطلوب را ارائه می نماید، خدمات مسئولان و افراد را جار می زنند و خادمان و خطاکاران را به جامعه معرفی می کنند.

خبرنگاران وجدان بیدار جامعه و دادستانانی هستند که حکم صادر نمی‌کنند اما درد جامعه را بخوبی می دانند، دستور کار نهایی و درمانگر جامعه را با تلاش و کوشش و تحقیق و پژوهش می یابند و بی هیچ ادعایی آن را منتشر و در اختیار جامعه قرار داده و بیش از این رسالتی نداشته و از آن به بعد مجریان و مسئولان اجرایی مربوطه مسئول خواهند بود.

هرکجا که خبرنگاران حرمت و احترام دارند و با آزادی کامل به فعالیت صنفی می‌پردازند، آن جامعه جامعه ایی مطلوب، پویا و مدنی بوده که در آن به حقوق شهروندان ارج نهاده و قرب و منزلت داشته و در نتیجه جامعه به سمت قانونمندی، عزتمندی و آرامش سوق پیدا می‌کند.

جوامع قانونمند ماحصل تلاش و پیگیری‌ های خبرنگاران و نویسندگان و تک تک آحاد جامعه بوده که خبرنگاران پیش قراولان این عرصه بوده و منافع آن نصیب همه ی جامعه “دولت-ملت” شده به گونه ایی که متعاقب آن آرامش روحی- روانی در جامعه ساری و جاری گردیده و سپس بستر مناسب برای سایر امور جامعه مهیا می گردد.

جوامع ایی که خبرنگاران آزادانه به فعالیت های صنفی می پردازند و در بیان و ارائه نقطه نظرات خویش و عملکرد مسوولان آزاد می باشند، آن جامعه در مسیر توسعه، رشد، کارآمدی، پیشرفت قرار گرفته و همچنین فساد به حداقل ممکن رسیده و رضایتمندی مردم از حاکمان روز به روز افزایش یافته و اعتماد فی مابین مردم و دولت بهینه و به یک رویه مستمر و عادی تبدیل می گردد. هر جا فساد و ناکارآمدی هست بلاشک جای خالی خبرنگاران مشهود و هویدا است./ انتهای پیام