×

منوی بالا

منوی اصلی

دسترسی سریع

اخبار سایت

true
true

ویژه های خبری

true
    امروز  جمعه - ۱۰ فروردین - ۱۴۰۳  
true
true
درباره این که چرا وحید امیری را دوست داریم!



به گزارش پایگاه خبری پژواک لرستان/ هرچه از حضور وحید امیری در پرسپولیس می گذرد بیشتر اصرار برانکو در لیگ شانزدهم به جذب این بازیکن را درک می کنیم.
در مورد وحید امیری چه می توان گفت جز اینکه ای کاش می شد زمان را دست کاری کرد و این بازیکن در هجده سالگی کشف می شد. آن وقت تصور اینکه او در یکی از بهترین تیم ها و لیگ ها بازی کند شکل واقعی می گرفت.
امیری بازیکنی استاندارد و قابل اعتماد در طول یک فصل و آرزوی هر مربی است. وقتی کارلوس کی روش در جام جهانی در میان آن همه ستاره نامداری که داشت امیری را در ترکیب اصلی تیم قرار داد ارزش این بازیکن بیشترمشخص شد. بازیکنی فراتر از پست ها با قدرت بدنی و ظرفیت هوازی بالا، تکنیک فوق العاده ای که از فوتسال با خودش آورده، شم گلزنی و قدرت سرزنی،  تاکتیک پذیر، با روحیه جنگندگی بالا و البته شخصیتی قابل احترام در داخل و خارج زمین. 
قابی از یک ستاره واقعی
“زوج وحید و عیسی عالی بودند. سرعت ، پرس، کار ترکیبی باهم داشتند و خوب همدیگر را تغذیه می کردند، خیلی وقت بود چنین زوجی را ندیده بودم. آن ها دوندگی زیادی داشتند و در کار دفاعی و حمله عالی بودند و ۵-۶ گل برای ما زدند. اما وحیدامیری فوق العاده است و نمی دانم درباره اش چه بگویم. وحید واقعا خستگی ناپذیر بود. من به کادرفنی می گفتم این نمی خواهد خسته شود؟! در وقت اضافه و در آن فشار وقتی ده نفره شدیم او را در هافبک چپ بازی دادیم و وحید مثل یک پیستون چپ دائم در رفت و آمد بود. ماشالله به غیرتش به قول علی آقا.” این حرف های یحیی گل محمدی در آخرین گفت و گویش در برنامه فوتبال برتر است.
اما ببینید برانکو چه نظری درباره بازیکن محبوبش دارد. مرد کروات در اوج چالش هایش با کارلوس کی روش و در پاسخ به این حرف سرمربی تیم ملی که گفته بود بازیکنان ایرانی بیشتر از ۶۰ دقیقه کارایی ندارند، گفت:” من نمی‌توانم درباره دیگران حرف بزنم، فقط این را می‌توانم بگویم که وحید امیری می‌تواند خیلی خوب بدود و بدن او از اینیستا و ژاوی هم بهتر است. در خصوص سایر بازیکنان هم اطلاعی ندارم.”
امیری این را در عمل ثابت کرد. در جام جهانی علاوه بر آن لایی معروف به پیکه یکی از بهترین بازیکنان تیم کارلوس کی روش بود. اما این تصویر تنها قاب ماندگار از وحید امیری نیست. بازیکنی که گفته می شود در رقابت های لیگ قهرمانان امسال در دوحه توانسته بیش از ۱۲ کیلومتر بدود و این یعنی چیزی نزدیک به استاندارد بالاترین سطح فوتبال جهان.
تصاویری که از او بعد از یکی از بازی هایش در سوپرلیگ ترکیه و در ترابزون اسپور پخش شد نیز ویژگیهای این بازیکن را بیشتر نشان می داد. در پایان بازی این تیم برابر گالاتاسرای و در شبی که ترابزونی ها به خاطر تولد فرزندش برایش جشن گرفته بودند در زمین ماند و شروع کرد به تمرین و انجام استارت های سرعتی و قدرتی. مربیانش می گویند وسواس عجیبی در تمرینات دارد و اگر در یک مسابقه خوب نباشد آن وقت در روزهای بعد انرژی و تمریناتش بیشتر می شود.
آخرین قاب ماندگار از او حتی با وجود گل زیبایی که با ضربه سر به  الشارجه در بازی فوق حساس مرحله گروهی زد، زمانی بود که در بازی برابر السد به خاطر از دست دادن یک موقعیت، دستهایش را بین موهایش فرو برده و با سرعت زیاد روی سر خودش تکان داده و بعد هر دو دست را ناگهان و با حسرت زیاد می اندازد. اما این فقط لحظه ای است و او دوباره جنگیدن را شروع می کند. 
به عنوان یک بازیکن
به عنوان یک بازیکن وحید امیری بازیکنی در خدمت تیم و کاملا فداکار است اما با توجه به تکنیک، سرعت، قدرت پاس و توانایی گلزنی اش می تواند گره های بازی را باز کند. او در ماه های اخیر در چند پست بازی کرده است. با وجود اینکه یک وینگر چپ پا است اما هافبک چپ و راست، مهاجم و دفاع چپ هم بازی کرده است و مطمئنا اگر روزی اجباری وجود داشته باشد می تواند در پست های دیگر هم بازی کند و سطح قابل قبولی را به نمایش بگذارد. 
در لیگ قهرمانان آسیا او ۶۶۰ دقیقه برای پرسپولیس بازی کرد. او  همچنین ۱ گل زد، ۱ پاس گل داد، ۱۲ دریبل موفق ، ۷ پاس کلیدی، ۲۳ عملکرد دفاعی موفق را به نام خودش ثبت کرد و مثل همیشه یکی از کلیدی ترین مهره های تیم بود. در آخرین بازی پرسپولیس برابر النصر در نیمه نهایی لیگ قهرمانان ، وقتی احسان پهلوان از بازی اخراج شد یحیی با وجود داشتن امیری نیازی به تغییرات زیاد نداشت، او امیری را از خط حمله به هافبک آورد و شماره ۱۹ نه تنها یک هافبک چپ بود در تیم ده نفره بود که باید وظایف دفاعی را انجام می داد اما در عمل با حضور مداوم در بخش تهاجمی نگذاشت پرسپولیس فشار یک یار کمتر را خیلی احساس کند.
وحید امیری در سال های حضورش در پرسپولیس و تیم ملی را می توان نمونه ای عالی برای تعریف “بازیکنی در خدمت تیم” به حساب آورد. بازیکنی که علاوه بر فینال لیگ قهرمانان در سال های اخیر ۳ قهرمانی در لیگ برتر و ۱ قهرمانی در جام حذفی را به دست آورده  و در ۳۲ سالگی یکی از نفرات اصلی لیست ۲۳ نفره سرمربی تیم ملی است.
او ستاره نیست
بعید است دراگان اسکوچیچ نیز از توانایی های بازیکنی بگذرد که ثابت شده محبوب تمام مربیان است ؛ فرقی نمی کند برانکو، کی روش، کالدرون، یحیی و…
وحیدامیری ستاره نیست، از دوربین و مصاحبه می گریزد ، تیپ و چهره و رفتارش مردان نسل های گذشته را به یاد می آورد اما او قهرمان است. کسی است که برای رسیدن به هدفش  با تمام وجود می جنگد.
امیری ستاره نیست اما قهرمانی است که مجذوب اوییم.لابد به جز اخلاق فوق العاده بابت همین قدرتی که در وقف خودش برای تیم دارد.یکی برای همه.ورزش۳/Mr

false
true
false
false

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

- کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
- آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد


false