چند دهه ی گذشته، هرگاه کسی از دولتمردان انقلابی به لرستان می آمد پرده ها به در و دیوار می زدیم و می نوشتیم:
«حضرت! ریاست! جناب! و… به سرزمین شهید پرور لرستان جایگاه مردان و زنان غیور و شجاع و سلحشور و دلاوران و فاتحان جنگ تحمیلی و..‌‌. خوش آمدید!»

در تمام طول جنگ و سال ها بعد از جنگ، همیشه نمایندگانمان درمجلس، دولتمردان مان در هنگام گزارش به مدیران بالادست، کنشگران مان در نامه هایی که به مدیران می نوشتند، مردم لرستان را مردمی غیور، شجاع، سلحشور و دلاور می نامیدند…!

جان کلام سخن مقام معظم رهبری بود آنجا که فرمود: «رزم لرستانی ها پیش ازاین که شنیدنی باشد دیدنی است..»
بعدن هم در ادبیات مسئولینی که به لرستان می آمدند «مردم شجاع، غیور و سلحشور استان لرستان» کلیشه شد و همه به تکرار آن عادت کردند و ما با این عبارات که به راستی درست و بجا بود، سر زبان مسئولین افتادیم!

مدت کوتاهی از جنگ نگذشته بود که نامهربانی ها آغاز شد! با این که دومین استان جنگ زده ی کشور بودیم اما از سهم اعتبارات بازسازی جنگ محروم شدیم! کارخانه هایمان را خصولتی کردند و تعطیل شدند! جوانان مان بیکار، مردم مان فقیر و فقیرتر شدند و… مختصر ما دیدیم خیری از این سلحشوری عایدمان نشد، از ادبیات مسئولین خسته شدیم و به زیر همه چیز زدیم، ازجمله به انکار خود برخاستیم!

فکر کردیم این همه نامهربانی ها تقصیر این سلحشوری و غیوری بوده است! این بارخود را «فهیم» و «صبور» و «فرهیخته» نامیدیم نمایندگانمان درمجلس فریاد زدند:
«سلحشوری و غیوری ارزانی شما باد! ما گرسنه ایم و آبادانی و عمران و صنعت و کشاورزی می خواهیم!»

اما به راستی ما سلحشور و غیور و شجاع هستیم و به گفته ی دکتر جنیدی شاهنامه شناس مشهور « لرها و کرد ها مرز داران واقعی ایران هستند، بوده درجنگ ها رستم نبوده است اما هیچگاه نبوده که گودرز(حاکم لرستان) گیو(حاکم کردستان) در خط اول مبارزه نباشند…»

چرا ما باید از این خصلت های نیکو و بزرگ فرار کنیم؟ این ویژگی ها نشان می دهد که ما مردمی هستیم (چه زنان مان و چه مردان مان) بنیه ی بدنی نیرومندی داریم! شجاع و دلاور هستیم! برای تمامیت ارزی کشور از دادن هستی خود دریغ نمی کنیم فدایی وطن می شویم و این مهمترین سرمایه برای ایران بزرگ است.

برای قهرمانی در میدان های ورزشی بی نظیریم به گواهی تاریخ بچه های لرستان بدون استفاده از امکانات ورزشی که در استان های برخوردار به فراوانی وجود دارد، در بدترین وضعیت مالی با تکیه بر وجود همین استعداد خدادادی، خود را به اوج قله های موفقیت در میدان های ورزشی رسانده اند.

ما به قول مسئولین و با دریافت از متن فرمایش تاریخی مقام معظم رهبری، به راستی سلحشوریم و دلاوریم و غیوریم و شجاعیم! چرا انکار کنیم؟
مگر بد است انسان این خصلت های بسیار ارزنده را داشته باشد؟ مگر«عقل سالم دربدن سالم» نیست؟ دلاوری و سلحشوری می تواند پایه ی همه ی فضیلت های انسانی باشد!
زنیرو بود مرد را راستی
زسستی کژی زاید و کاستی

ما باور داریم لرستان، لیاقت ثروتمند ترین استان کشور و خرم آباد شایسته و استعداد زیباترین شهرایران را دارد.

نمایندگان ما، کنشگران ما، مسئولین ما تلاش کنند سهم سلحشوری و دلاوری مردم لرستان را مطالبه کنند! فقط کافیست که بدانیم:
سرانه ی ورزشی لرستان تنها ۷۰ سانتی متراست! بچه های لرستان در همه ی زمینه های ورزشی استعداد قهرمان شدن در میدان های جهانی را دارند مگر وزیر محترم ورزش نمی خواهد دست کم در وزارت خود، عملکردی موفقیت آمیز داشته باشد؟ چرا سوراخ دعا را گم می کنیم؟ سالن های ورزشی و امکانات ورزشی را جایی ببرید که بهره وری آن دوچندان باشد، همه ی فرزندان ایرانی باید از امکانات ورزشی استفاده کنند اما چرا اهم فی الامور نمی شود!؟ اکنون که فرزندان لرستانی به اعتراف همه، توانایی قهرمان شدن دارند شایسته نیست سرانه ی ورزشی آنان ۷۰سانتی متر باشد!

سهم سلحشوری و دلاوری مردم لرستان این نیست که «صنعت» از آنان گرفته شود، بر لب «آب» خودشان، تشنه بمانند، زمین های کشاورزی شان «لم یزرع» شوند! جاده های شان مالرو باشد، کاری کنیم که عمده ترین مطالبات شان، «آب شرب لوله کشی» و «جاده ی شوسه» باشد!

سهم دلاوری و سلحشوری لرستانی ها هرچه باشد، بیکاری جوانان، فقر و اعتیاد، درصد طلاق بالا، آسیب های اجتماعی، افسردگی مردم، شرمندگی خانواده ها و مطالبات تلنبار شده نیست!
فاعتبروا یا اولی الابصار!

انتهای پیام