گرگها خوب بدانند در این ایلِ غریب

گر پدر مرد تفنگ ِ پدری هست هنوز

گرچه مردانِ قبیله همگی کشته شدند

توی گهواره ی چوبی پسری هست هنوز…

تاریخ ایران همواره زخم های عمیقی بر تن خود دارد ، زخم های عمیقی چون مرگ سیاوش و سردارانی چون بابک و مازیار ،…
سرداری که توانست پس مانده های متعصب جهل و مقدس مآبی بجای مانده از “ناکثین و مارقین و خوارج” عصر اموی را نه از مرزهای پرگهر دور سازد، بلکه میدان خون و خون ریزی آنان را نیز در آنسوی مرزهای وطن تا سواحل دریای احمر و مدیترانه ، نیز نیست و معدوم نمود ،تا یکبار دیگر ایرانیان نماد مکتب آزادی بخشی و رهایی انسانها از اندیشه ی ضحاکان زمان باشند و تاوان این آزادی خواهی چیزی نیست جز نوشیدن شهد شیرین مرگ با عزت برای سرداران و نام آورانش !
اینک نیز یکبار دیگر ایران ما، پرآوازه ترین و شجاع ترین سردار و سرباز خویش را از دست می دهد تا همچنان اسطوره های شاهنامه عصر پیشینیان این کهن دیار تداعی کننده روزگار عصر کنونی باشد !
مرگ و شهادت آزادیخواهانه سپهبد قاسم سلیمانی را به تمامی آزادی خواهان هستی تسلیت می گوئیم و یادش را گرامی و راهش را پر رهرو !