بی مقدمه شروع میکنم تا آسمان وداع را طوفانی کنم و بر کسانی بنویسم که قومم را زخمستان لودگی ها و ناکارآمدی ها می کنند و بی وضو نام قومم را بر زبان جاری میکنند!
می خواهم قومم را فریاد بزنم تا برخی ها بر ندانستگاه خویش استپ کنند و از چراغ قرمز اقوام عبور نکنند و با لودگی به اقوامم در پی نام و نان نباشند!
جناب کاشانی:
اخلاق اینروزها کلمه ی مفقود الاثری است که بوسیله ی برخی از سیاسیون وجهه المصالحه ی بازی نام و نان قرار گرفته و برخی ها ذائقه ی عطشناک نامشان را در کوره راه زمان قرار داده تا آوازه ی نامشان رستنگاه خوبی ها گردد، اما ازین غافلند که بازنده ی بازی اصالت لقب خواهند گرفت!
شما که اینگونه طهارت طهوری کرده اید و جای مهر بر پیشانی منقش کرده اید و اینگونه عینک مستوفی الحیله زده اید، چرا باید پای قوم بزرگی را به مراودات روزانه ی خود بکشید تا بغض قومی اینگونه ترک بردارد و ترکش بی تقوایی جنابتان اینگونه روح جوانانش را ریش نماید؟
جناب کاشانی:
از وجدان خودت انشعاب مردانگی بگیر و در ترازوی وجدان نداشته ات سخنت را حلاجی کن، تا پلشتی های وجدانت از علفهای هرز بی تقوایی هرس گردد و من بعد در توزبع مهربانی،اشتراکی تر از خورشید عمل کنید و کشت استعداد سخن و صره از ناصره در وجودت بکاری و اینگونه بوزینه وار بر طبل کلام نکوبی!
جناب کاشانی:
کاش لگام اسب سرکش زبان در دستانتان بود تا نقطه ی جوش کلامتان اینگونه غلیان نمی کرد تا هندسه ی وجودتان اینگونه پر از ناکارآمدی نمیشد؟
افسوس گفتمان امثال جنابتان سالهاست از طنطنه ی تفکر و تلفظ خالیست و گرنه جنابتان با مهر تقوایی که بر پیشانی منقش کرده اید و پیشانیتان مثل دستان پینه بسته ی ما لرستانی ها(که افتخارمان نان حلال است) باید نور تلفظ میکرد و جنابتان با وضو می بودید و نام قوم بزرگ لر را می بردید!
جناب کاشانی:
مردمان لرستان سالهاست خون دل از ناکارآمدانی مثل جنابتان می خورند که با هزاران شعار با عنوان استاندار وارد این جغرافیای دردمند شدید و لر و لرستان را از کفش توسعه بی بهره کردید!
جناب نمازخوان؛
من از عدم صنعتی که دستان مردمانش پر از موسیقی اصالت و پراز تکلم کتیبه های «گریران» و کلماکره صدایتان میکنم تا بدانی برهوت عدم توسعه یافتگی برای قومم پر از اصالت سنبله هاست و دستان پینه بسته ی مردمانم (همچون پیشانی شما) پرچم ظفرنمون اصالت پروانه های محزونی است که جبهه های شمال و جنوب تا قیام قیامت، رشادت فرزندانش در تیپ مستقل ۵۷ حضرت ابوالفضل را برای همگان روایت خواهد کرد.
جناب کاشانی:
تصویر قومم در آئینه ی ایران پرستی و ولایت مداری هنگامی که حضرت آقا فرمودند؛ رزم لرها قبل از اینکه شنیدنی باشد، دیدنیست بر صفحات گرانسنگ تاریخ مقاومت این مرز و بوم حک گردیده و هنگامی که فرزندان لرستانی الله اکبر گویان خط شکنان، خط مقدم بودند، جنابتان در کجای قصه ی این ملک پر گهر وجود داشتی، شاید هم مشغول نقاشی جای مهر بر پیشانی مبارکتان بودی!
جناب کاشانی:
به چه حقی قوم نجیب، اصیل و با اصالت لر را به سخره گرفته اید؟
به چه حقی در مکالمات روزمره ی شورای شهرتان بر قومی که آفتاب در مقابل نامش یک زاویه زمزمه میکند، تاخته اید؟؟
چرا قوم نجیب و اصیل لر باید تاوان لودگی امثال جنابتان، ریوندی ها و شهرام ناشکیباها را بدهد؟
چرا امثال جنابتان هراز چندگاهی بایدقناری وجودش چهچهه ی بی تقوایی سر دهد و با یک تاکسی فیس و افاده قدیمی ترین قوم ایران را به سخره بگیرد؟
جناب کاشانی؛
تاسف هنگامیست که ۱۷ استان لر نشین ایران ونمایندگانشان در مقابل جنابتان روزه ی سکوت میگیرند و در بازگشت به میدان انتخابات برای رای گرفتن از قوم لر با یک سوم زبانشان «برار، برار»
کنند؟
این پهلوان پنبه ها و این فردین های نابالغ الان کجا هستند تا صدای مظلومیت قوم بزرگ لر، در این میدان باشند؟
جناب کاشانی:
از بزرگان و اهل فضل تمنا دارم، به بنده حق دهند تا من بعد کسی نام لر را اینگونه صدا ندهد و با افتخار از قوم یادکند!
ادامه دارد…