آیین های ایرانی ستون فقرات هویت ملی ایرانیان می باشند. فلسفه ی آیین های ایرانی بر مبنای عقلانیت و خرد است. یلدا آیینی کهن و دیرینه است که برگزاری آن به هزاران سال پیش برمی گردد. برگزاری آیین یلدا با ایزد مهر ارتباط دارد. ایزد مهر از ایزدان پیش زرتشتی است که حتی در دوران هندوایرانی از ایزدان مورد پرستش بوده است و ایزد عدالت ، پیمان و جنگ بوده است ( نخستین مستند مربوط به ایزد مهر مربوط به ۱۴۰۰ سال پیش از میلاد است ).

اصطلاح یلدا سریانی است و به معنای « تولد » می باشد. منظور و‌ مقصود از تولد، تولد ایزد مهر است. براساس باور و اعتقاد ایرانیان باستان ایزد «مهر» در شب یلدا متولد می شود و تولد آن باعث می شود که در نخستین روز از ماه دی، یک دقیقه به طول روز اضافه شود.

در تقویم ایرانیان باستان علاوه بر اینکه هر ماه دارای یک نام بوده است همه ی سی روز هر ماه نیز به نامی از نام ایزدان مزین بوده است و هر زمان که نام ماه و نام روز با هم منطبق می‌شده است آن روز عید بوده و توسط ایرانیان جشن گرفته می شده است.

نام نخستین روز از ماه ایرانیان به نام ایزد «دی » بوده است و بنابراین با آغاز ماه دی، نام روز و نام ماه دی بوده است و دی به معنای دادار ( خالق و آفریدگار ) بوده است که به مناسبت پیروزی نور بر تاریکی، عید و روز مبارکی بوده است. چرا که با تولد ایزد مهر در شب یلدا و اضافه شدن، یک دقیقه به طول روز، این روز، روز پیروزی نور و روشنایی بر تاریکی و جهل بوده است.

در فرهنگ ایرانیان باستان نور و روشنایی نماد خرد و دانایی و تاریکی نماد جهل و نادانی بوده است.آخرین ماه از فصل پاییز به نام «آذر» که نامش به معنای آتش و گرماست ما را به آغاز فصلی می رساند که شروع سرما و سردیست، اما با تولد ایزد «مهر » که ایزد نور، روشنایی و گرماست، به امید آمدن روزهای بلند با نور و روشنایی، دلها را روشن و پر نور می نماید.

ایزد مهر در بسیاری از منابع تاریخی همسان با خورشید فرض شده است. چرا که همانند خورشید منبع نور، روشنایی و گرما بوده می باشد. استفاده ی ایرانیان از میوه های سرخ رنگ در شب یلدا به دلیل ارتباط رنگ سرخ با آتش و نور بوده است و از آنجا که شب یلدا طولانی ترین شب سال بوده است، بنابراین ایرانیان برای پشت سرگذاشتن این شب طولانی و رسیدن به صبح نخستین روز از ماه دی، جشنی برگزار می کنند تا با زایل کردن تاریکی بلندترین شب، به صبح روزی برسند که، روز پیروزی نور بر تاریکی است.

ایزد مهر و آیین مهرپرستی تاثیرات بسیاری بر دین مسیحیت داشته است زیرا که آیین مهرپرستی بوسیله ی جنگجویان، سربازان، تجار، بازرگانان، مبلغان مذهبی و سفیران سیاسی در روم گسترش یافت. بنابراین تولد حضرت عیسی ( ۲۵ دسامبر روز تولد ایزد مهر همان روز تولد حضرت عیسی است )، عشای ربانی، غسل تعمید، چلیپا یا همان صلیپ، روز تعطیلی ( یکشنبه یا همان روز خورشید sunday)، آخرین مرحله مهرپرستی پدر ( هفت مرحله ی مهرپرستی: کلاغ، نامزد یا همان پوشیده، جنگی، شیر، پارسی، مهر پویا، پدر ) و در آیین مسیحیت، پاپ و … همه از تاثیرات مهرپرستی بر دین مسیحیت هستند.

آیین یلدا کارکردهای مختلفی دارد، بعنوان یک جشن ملی محور وحدت و هم افزایی ایرانیان در آغاز فصلی سرد است. فصلی سرد که با نام و یاد دادار آفریننده آغاز می شود. در آستانه برگزاری آیین یلدا همه ی ایرانیان و همه ی دوستداران فرهنگ اصیل و غنی ایران، خود را برای برگزاری این جشن آماده می کنند. در این چنین ایامی همه ی ایران به رنگی واحد است. آیین یلدا فراتر از ایران سیاسی و جغرافیای سیاسی است. آیین یلدا متعلق به ایران فرهنگی است، ایران فرهنگی بسیار فراتر و فراختر از ایران سیاسی می باشد و با برگزاری همین آیین های شاد و جشنها است که ایران فرهنگی را می شناسیم و درک می نماییم.

علاوه بر این در آیینه ی آیین های ایرانی می توان عمق معنا و مفهوم فرهنگ ایرانی را بشناسیم. پیوستگی تاریخ و تمدن ایرانی و پویایی آن در طول هزاران سال مرتبط با همین آیین های وحدت بخش بوده است. پیام معنوی و جهت دار آیین های ایرانی، وحدت، صلح و دوستی، همگرایی و پاسداشت فرهنگ احترام به بزرگترها و صله ی رحم می باشد.

برگزاری و پاسداشت آیین های ایرانی، حکایت مانایی و پویایی فرهنگی غنی و اصیل است که در طول هزاران سال همچنان ماندگار است.

فرهنگ ایرانی همانند یک قالی پر نقش و نگاریست که هر نقش و رنگ آن، نمادی از تنوع و تفاوتهایی است که در عین کثرت به رنگی واحد درآمده و در عین وحدت داری کثرتی زیبا و متنوع می باشد .ایران نام همه ی اقوام ایرانی و نام همه ی دوستداران فرهنگ ایرانی است./ انتهای پیام