به طور خلاصه از بین مجموعه عواملی مانند تورم افسارگسیخته و نجومی شدن قیمت مسکن، خودرو، گوشت، مرغ، پوشاک، لوازم خانگی و… از یک سو و کندی اینترنت، فیلتر شدن شبکه های اجتماعی، موانع و چاله چوله های زندگی، مصرف اجباری مواد غذایی سمی و سایر عوامل اجتماعی و اقتصادی دیگر که نقش بسزایی در فرسایش و از بین رفتن دو بُعد جسم و روح انسان دارند، دو عامل بیشتر از عوامل دیگر روح و جسم مردم ایران را فرسوده و بیمار نموده است، یکی کُندی بیش از حد سرعت اینترنت است که روزانه روح و روان مردم را آزار می دهد و دیگری مصرف مواد غذایی ناسالمی است که به تدریج و درازمدت لطمه به جسم مردم وارد نموده است.

امروزه اینترنت جز لاینفک زندگی مردم جهان است و تقریبا هیچ کاری بدون اینترنت امکان پذیر نیست، شغل اغلب مردم اینترنتی است و کارکنان بخشهای خصوصی و دولتی و ارباب رجوع آنان روزانه با اینترنت سر و کار دارند. فاصله ی بلندِ چرخیدنِ حلقه ی اینترنت تا وصل شدن و عملیاتِ طولانی استفاده از فیلتر شکن، قطعی مکرر و از دسترس خارج شدن سامانه های متعدد، بیش از پیش اعصاب ملت ایران را خراب و مردم را در آستانه «روانی» شدن قرار داده است!

سیاست فیلترینگ وزارت ارتباطات و کند نمودن سرعت اینترنت و فیلتر نمودن شبکه های اجتماعی پر طرفدار که به طور شبانه روزی مردم با آن سر و کله می زنند، متاسفانه منجر به مریض شدن تدریجی مردم جامعه از نظر روحی و روانی شده است!

«سونامی سرطان» ناشی از مواد غذایی فاسد و تاریخ گذشته، استفاده بیش از حد مجاز از مواد نگه دارنده (وایتکس) در مواد غذایی و عدم نظارت وزارت بهداشت و سایر نهادهای نظارتی نیز منجر به سونامی سرطان و مریض شدن تدریجی جامعه از نظر جسمی شده است!

اگر باور داشته باشیم که عقل سالم در بدن سالم است. آیا جامعه ای که از نظر جسمی و روحی مریض است، می تواند در ماراتن رشد و توسعه جهانی سبقت بگیرد و از قافله پیشرفت عقب نماند؟!

آیا مردم جامعه ای که صبح علی الطلوع از خواب بیدار شده و با اینترنت سر و کار دارد و کندی سرعت اینترنت سوهان روح و جانشان شده و این موضوع باعث عصبی و در آستانه روانی شدن اغلب مردم شده است، می تواند به پیشرفت و توسعه دست یابد؟!

کندی سرعت اینترنت، موانع متعدد فیزیکی و انتزاعی در انجام کارهای روزمره و معطلی و سرگردانی ناشی از آن، مواد غذایی سمی و ناسالم و سایر موارد مشابه، همه و همه دست در دست هم قرار داده تا در دراز مدت به جسم و روح مردم آسیب جدی وارد شده و جامعه ای ناسالم داشته باشیم.

اگر مسئولان سطوح عالی مدیریت دستگاههای اجرایی، خصوصا وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به دنبال رشد و تعالی کشور می باشند، واقعیتِ ناسالم بودن جامعه از نظر جسمی و روحی را جدی دانسته و بررسی این مسئله بسیار مهم را سر لوحه کار خود قرار داده، چرا که این موضوع زنگ خطری جدی است و نیاز به چاره اندیشی فوری و اورژانسی دارد. اگر هم مسائل و مشکلات پیش آمده برای مردم عمدی است و نقشه ای آگاهانه و از پیش طراحی شده است، آن هم راه چاره ی دیگری دارد./ انتهای پیام