به گزارش پایگاه خبری پژواک لرستان/ یک تیم تحقیقاتی مستقر در دانشگاه اتاوا ویروسی تولید کرده اند که سلول های سرطانی را بدون آسیب رساندن به سلول های طبیعی از بین می برد و در عین حال سیگنال هایی را برای آماده سازی سلول های سرطانی غیر عفونی مجاور برای حمله ویروسی ارسال می کند.
 مطالعات نشان می ‌دهد که این استراتژی جدید می ‌تواند تومورها را کوچک کند و بقای چندین مدل موش های‌ سرطانی را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. این استراتژی بر وزیکول های خارج سلولی تکیه دارد، ذرات ریزی که از سلول جدا شده و با سلول های دیگر ترکیب می شوند.
بر این اساس تیم تحقیقاتی ویروسی ایجاد کردند که سلول‌ های آلوده را وادار به تولید وزیکول ‌های خارج سلولی پر از یک RNA خاص می ‌کند که دفاع ضد ویروسی سلول ‌های سرطانی مجاور را کاهش می ‌دهد.
محققان دریافتند که این ویروس جدید می تواند با سایر اشکال ایمونوتراپی و همچنین با داروهای مولکولی کوچک کار کرده و کشتن سلول های سرطانی را حتی بیشتر کند.
دکتر کارولینا ایلکوف (Carolina Ilkow) محقق ارشد این مطالعات و استادیار دانشکده پزشکی در بیمارستان اتاوا در این باره گفت: سلول ‌های سرطانی دائماً در حال توسعه روش‌های جدید برای فرار از درمان ‌ها هستند، بنابراین ما این درمان را برای هدف قرار دادن سرطان در چندین جبهه به طور همزمان طراحی کردیم.  ما معتقدیم که این مشاهدات برای زمینه ‌های ویروس‌ های انکولیتیک، درمان‌های miRNA و درمان‌های مبتنی بر اگزوزوم دگرگون ‌کننده هستند.
محققان خاطرنشان می کنند: در حالی که بسیاری از گروه های پژوهشی در حال بررسی درمان های مبتنی بر آر ان ای و وزیکول های خارج سلولی هستند، ساخت و ذخیره این درمان ها بسیار دشوارتر از درمان های ویروسی است. این فناوری ویروسی جدید می‌ تواند تأثیر گسترده‌ای داشته باشد زیرا راهی آسان و هدفمند برای ساخت و ارائه داروهای آر ان ای و وزیکول‌ های خارج سلولی درست در داخل بدن بیمار و نه در آزمایشگاه ارائه می ‌کند.
این تحقیق از ویروس Maraba استفاده کرد که در آزمایش های بالینی انسانی به عنوان درمان سرطان مورد آزمایش قرار گرفته است اما این استراتژی می تواند برای سایر ویروس ها نیز اعمال شود. محققان از چندین مدل مختلف سرطان لوزالمعده در موش و انسان و همچنین مدل ‌های سرطان تخمدان، پستان، کلیه و پوست استفاده کردند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصیNature Communications منتشر شده است.