امروز بیستم اردیبهشت ماه روز خرم آباد است، حقیقتا خرم آباد نه خرم است، نه آباد است! اگر خرم آباد از دید مسئولین ارشد استان و گردشگران خرم و آباد است، این موهبت خدادادی و طبیعی است که نصیب این شهر کهن و با اصالت شده است و مدیران حال و گذشته نقشی در عمران و آبادی آن نداشته است!

قلعه فلک الافلاک نمور و از درون پوسیده است! سنگ نوشته را غبار بی کسی پوشانده است! پل شاپوری را سیلاب چندین ساله شکسته است! گرداب سنگی از بی توجهی به عقب چرخیده است! مناره آجری ساکت و غمگین در گوشه ای خوابیده است! اطراف دریاچه طبیعی کیو رها و خشکیده است! آب چشمه ساران کیو، گَردو، شهوا و گلستان مهار نشده است !

کوچه و خیابان‌های شهر پر از چاله چوله است! خط کشی خیابان ها مدام پاک و سائیده است! آزاد سازی حریم قلعه سالها معطل پول و اعتبار مانده است! تعریض خیابان‌های انقلاب از اسد آبادی تا بیمارستان عشایر و ۱۷ شهریور از میدان تختی تا درب دلاکان همچنان دست نخورده است! زیرگذر های کج و کوله شهدا و دارایی زاده ناقص و رنگ از رو پریده است! روکش آسفالت مرغوب « نه ترکیب گازوئیل و شن» برای مردم آرزوی همیشه است! محله های پاچنار، دره گرم، فلک الدین، پشت بازار، اسدآبادی، علی آباد، پشته حسین آباد و گلدشت متروکه است! پارک ها و بوستانها در فصول خشک و بی باران تشنه است! تغییر نگاه سنتی به نگاه مدیریت علمی اجتناب ناپذیر و ویژه است.

خلاصه جناب آقای استاندار خرم آباد نه خرم است، نه آباد است، بلکه ویران و نیازمند توجه ویژه است! بسم الله