متاسفانه باخبر شدیم همسایگان مرزی ایران مرزهایشان را به روی ایران بسته اند، چهارم بهمن در مطلبی با عنوان «ارزتان را نخواستیم مرض تان پیشکش» خواستار تعطیل کردن جشنواره ی ایران با شکوه با هدف جذب گردشگران چینی بودم، اما متاسفانه در آن ایام ، ایران کشور فرار شهروندان چینی از کرونا شد. باتوجه به اینکه علایم ویروس کرونا بعد از ده الی پانزده روز مشخص می شود، گزارشی از همدان بابت ابتلاء شهروندان همدانی خدا را شکر نداشتیم اما شهر مقدس قم مرکز پخش ویروس کرونا شد. چرا دولت شهر مقدس قم را قرنطینه نکرد؟ چرا در این مدت با توجه به مشاهده ی ویروس کرونا مراسمات و اجتماعات تعطیل نشد تا امروز دولت با بحران بزرگ کرونا در داخل و چالش بزرگتر بسته شدن دروازه ی اقتصادی در مرزها مواجه نشود،
در حالی که منشاء ویروس کرونا در ایران از قم اعلام شد، و این خبر هم ابتدا تنها پس از فوت دو نفر تأیید شد، چرا برای پرهیز از شیوع این ویروسِ‌ مسری قم قرنطینه نشد و یا دست‌کم حرم حضرت فاطمه معصومه موقتاً تعطیل نشد؟ برای شفافیت و اهمیت شیوع ویروس کرونا ، مقایسه قم و نجف گره گشا خواهد بود.

در حالی که موارد ابتلا به کرونا در عراق و نجف هنوز گزارش نشده بود و مرگ و میری هم در پی نداشته بود درهای حرم مطهر مولای اول شیعیان جهان برای مقابله و پیشگیری از شیوع این ویروس ناشناخته کرونا برای چند روز بسته شد.
حتی عربستان سعودی علیرغم اینکه هیچ موردی گزارش نداده است، عمره مفرده را برای زائران خارجی ممنوع اعلام کرد. متاسفانه اگر بعد از مشاهده ی ویروس کرونا محدودیت هایی برقرار می کردند امروز مرزهای ایران را قرنطینه نمی کردند، چرا که با توجه به مشکلات پسا تحریم و ارتباط مرزی اقتصادی ایران با کشورهای همسایه، قرنطینه کردن مرزهای ایران مشکلات اقتصادی بیشتری در پی دارد.