حوادث و اتفاقات ناگواری سلسله وار در تاریخ ایران بوقوع پیوسته که یک مورد از آنها به تنهایی میتوانست ‘پدافند غیر عامل ‘را احیاء و زنده نموده،به گونه ای که آنرا در کلیه سطوح و لایه های سازمانها و ادارات و رفتارهای اجتماعی، حقیقی و حقوقی جامعه ایران مشاهده نمود.حادثه دلخراش “مدرسه ی شین آباد” ، “کشتی سانچی” ، “ساختمان پلاسکو” ، “واژگونی اتوبوس دانشجویان ، دانش آموزان” ، “عملیات سی و یکم تیرماه” ، “هواپیمای اوکراینی” و “ویروس کرونا” و … را بعنوان مثال می توان نام برد اما ناباورانه و سهل انگارانه از کنار یکایک آنها عبور کرده و از هیچکدام از این حوادث ناگوار عبرت نگرفته و درسی نیاموخته ایم.

با این اوصاف اکنون زمان آن نیست که خود را بخاطر آنچه نکرده ایم شماتت و سرزنش کرد. می توان از همین نقطه شروع کرد و امنیت و آرامش را ارزانی جامعه کرد.

اکنون زمانی است که تنها به کنترل و مهار ” بحران کرونا ویروس ” بدور از هرگونه دگم اندیشی سیاسی اندیشید و جامعه ایران را از فروپاشی و یک بحران خطرناک نجات داد.

اینک زمان آن فرا رسیده که سیاسیون بدور از هرگونه بازی و گرایش سیاسی-جناحی به میدان آمده و کلیه ظرفیت ها و توانایی های خود را بکار گرفته و در کنار جامعه پزشکی-بهداشتی برای مبارزه و ریشه کن نمودن ” ویروس کرونا ” اقدام کرد . دولت مردان باید جامعه جهانی را نسبت به خطرات ” بحران کرونا ” در ایران هشدار داده و اعلام وضعیت قرمز و اطلاع رسانی کارشناسانه نمایند و از آنها درخواست کرده که ” ایران اکنون نیازمند یاری شماست ” و با رایزنی و حسن نیت کمک های جامعه جهانی را تسهیل و دریافت نمایند تا بتوان از این پیچ خطرناک عبور نمود./ ایرج زیودار