×

منوی بالا

منوی اصلی

دسترسی سریع

اخبار سایت

true
true

ویژه های خبری

true
    امروز  پنج شنبه - ۹ فروردین - ۱۴۰۳  
true
true
مسئولیت ناپذیری مدیریت سازمان صنعت، معدن و تجارت: مهدی میرزاوند کنشگر سیاسی اجتماعی


کارگر با کارآفرین زنده است نه با فقر و فلاکت و بدبختی؛ در این مقاله مسئولیت پذیری یعنی قابلیت پذیرش، پاسخگویی و پذیرفتن مسئولیت براساس توانمندی و ظرفیت فرد، تا بر این اساس نوابغ و سرآمدهای هر حوزه ای به فراخور استعداد و توانایی شان بکار گرفته شوند؟
مسئولیت پذیری در یک فرآیند طولانی قابل درونی شدن است و یک شبه و با موعظه اتفاق نمی افتد، تمرکز مدیریت خصوصا در لرستان بیشتر روی افراد بوده تا روش ها، موفقیت هیچگاه در چهره ها تحقق نمی یابد بلکه در فرآیندهاست که می توان توسعه را از محرومیت تفکیک کرد. مدیریت در استان لرستان مدیریت اصول و چگونگی ها نبوده که اگر بود باید به این پرسش تمرکز کنند که چگونه باید مدیریت کرد که لرستان استان اول فقر و فلاکت معرفی نشود، لازمه نگرش عقلانی به توسعه، محاسبه ی هزینه، فایده و تلاش برای یافتن ابزارهای مناسب جهت رسیدن به اهداف توسعه است. بدون توجه به پیامدها نمی توان هزینه و فایده را اندازه گرفت در استانی که فقر و محرومیت جایی برای عقلانیت نگذاشته باشد طبعا پیامدهای ناکارآمدی و ناتوانی مدیران مهم شمرده نمی شود و در نهایت این پیامدها باعث تضعیف استان و ضعف فرد می گردد.

معرفی شدن لرستان بعنوان استان اول فقر و فلاکت، واقعیتی انکار ناپذیر است، با تعدیل و تعطیلی واحدهای صنعتی در لرستان قرار نیست معجزه ای حاصل شود، بخش صنعت استان لرستان، یک بخش فقیر در حوزه اقتصاد است، راکد بودن بخش عظیمی از صنایع لرستان دلیل اصلی مهاجرت به کلان شهرها است، در استان لرستان شهرک های صنعتی با وجود داشتن زیرساخت های مناسب هیچ گونه درخواستی برای کارآفرینی وجود ندارد. در استان لرستان به گفته ی مدیر عامل شهرک های صنعتی ایران، ۴۱۰ واحد صنعتی وجود دارد که با ظرفیت کمتر از ۵۰ درصد مشغول فعالیت هستند که در این بین ۹۶ درصد این واحدهای صنعتی کوچک هستند، سایه سنگین رکود بر صنعت لرستان باعث تعطیلی واحدهای سنگ بری شده، خلاء خلاقیت و تفکری نو در لرستان باعث خام فروشی مواد معدنی شده، تعطیلی واحدهای صنعتی اصلی ترین علت عقب ماندگی لرستان در حوزه ی توسعه یافتگی و محرومیت است. در آسیب شناسی پیرامون علل فقر و فلاکت لرستان، پایین بودن سرانه درآمد در استان چه از نظر رشد ناخالص داخلی و چه از نظر بی نصیب بودن از طرح های دولت مخصوصا طرح توسعه پایدار روستایی و حاشیه شهرها( بالای هشتاد درصد جمعیت لرستان با روستا مرتبط هستند) مسئولیت پذیری آن متوجه مدیریت صنعت، معدن، تجارت و جهادکشاورزی استان است. در استان لرستان مفاهمه و فهم توسعه و باب گفتگو و همکاری مابین اتاق بازرگانی، صمت، جهاد کشاورزی وآموزش شهروندی در سازمان فنی و حرفه ای نمی باشد. در تجزیه و تحلیل عملکرد مدیریت صنعت معدن و تجارت لرستان پیامدهای آن فعالیت کمتر از ۲۵ درصد واحدهای صنعتی استان است ۴٫۱ درصد از واحدهای صنعتی کشور در تملک بانک ها در استان لرستان است که ۳۶ درصد از این واحدها یعنی ۱۶ واحد صنعتی به طور کامل تعطیل است، مهاجرت سرمایه گذاران لرستانی، مهاجرت نخبگان متخصص، دورنگاه کارخانه تولید کاغذ از سنگ تا تبدیل شدن به خام فروشی مواد معدنی، طرح هایی که کلنگ در آنها گیر کرده است، فولاد و پتروشیمی کوهدشت، طرح پالایشگاه پلدختر ، کارخانه لاستیک بارز …تا در نهایت با وارونه سازی و مسئولیت ناپذیری به پیامدها، نام محرومیت پذیری لرستان را گذاشته اند وفق یافتن با شرایط و نام مسئولیت گریزی را گذاشته اند اثرات تحریم. این نامگذاری ها از اساس نادرست است تحمیل فقر تحمل نیست. زلزله، سونامی و دیگر بلایای طبیعی نیست که قدرت تغییر و پیش بینی نداشته باشد بلکه ناکارآمدی و مسئولیت ناپذیری و ناتوانی مدیریت لرستان به نسبت استان های کشور است که سهم ملت ما شده فقر و فلاکت و بدبختی سهم آنها شده ارزش افزوده. «کوله ام را بدهید اینجا کالایی برای عرضه ندارد تورم» «کفش هایم را بدهید اینجا جاده ای برای توسعه راه اندازی نکرده اند مهاجرت» «کودکم را بدهید دیگر نه تاب گرسنگی اش را دارم و نه روی شرمساری فقر» کارگر با کارآفرین زنده است نه با تورم، مهاجرت، بیکاری، فقر و فلاکت…
انتهای پیام

false
true
false
false

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

- کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
- آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد


false