در خیابان‌های یک طرفه امکان و خطر برخورد و تصادف به حداقل می‌رسد. این حسن بزرگ یک طرفه کردن خیابان‌هاست. اما یک طرفه شدن، حالت و احساس یک طرفه بودن را نیز به تدریج در ذهن رانندگانی که هر روز از خیابان‌های یک طرفه عبور می‌کنند به وجود می‌آورد. این رانندگان چنان به امتیازی که قانون و مقررات راهنمایی و رانندگی با آنها عطا کرده خو می‌گیرند که در هیچ شرایطی( حتی در هنگام خطر و اضطرار) متحمل اتومبیلی که در خلاف جهت آنها قرار گرفته است نمی‌شوند.

این نتیجه روانیِ یک طرفه شدن برخی از شوارع عام به صورت دیگری در بعضی از مدیران جلوه‌گر می‌شود و «مدیران یک طرفه» به وجود می‌آورد، مدیرانی که عادت کرده‌اند که همیشه از همکاران خود توقع حمایت و وفاداری و حمایت متقابل داشته باشند و آنان نیز به موقع در مقام دفاع از کارمندان خود برآیند.

روسای «یک طرفه» دلشان می‌خواهد که تا آخر جاده به سرعت برانند و به هیچکس راه ندهند. وفاداری و حق شناسی و رعایت عوالم همکاری و رفاقت و حرمت حق آب و گل برای این قبیل روسای یک طرفه است. آنها انتظار دارند که از وفاداری زیردستان برخوردار شوند، لیکن به زیردستان حق برخورداری از وفاداری خود را نمی‌دهند. این یکه تازانِ راه‌های یک طرفه در مواقعی که باید از وفاداری به مرئوسان و وفاداری به روسا یکی را انتخاب کنند، جانب مقامات مافوق را می‌گیرند و اکراه دارند از اینکه در برابر روسای خود مدافع مرئوسان خود قلمداد شوند در بیمار بودن این مدیران تردید نداشته باشید.

طرز تشخیص رئیس «یک طرفه»:

از خود بپرسید که تاکنون چند بار خود را سپر بلا کرده و از کارمندان خود در برابر انتقادات و اتهامات ناروا دفاع کرده‌اید؟. چند بار سعی کرده‌اید که در مقابل مقامات مافوق بایستید و بی‌مورد بودن انتظارات آنها را درباره طرز کار و میزان کار کارمندان خود ثابت کنید؟ چند بار مسئولیت اشتباهات ندانم کاری‌های زیردستانتان را برعهده گرفته و عواقب آن را هم متقبل شده‌اید؟ هرگاه در این آمارگیری رقم قابل ملاحظه‌ای به دست نیاید، محتملاً به بیماری «یک طرفه» بودن دچار هستید.

طرز معالجه رئیس «یک طرفه»:

این کلام سیمون بولیوار سردار نامی و آزاد کننده مردم آمریکای لاتین را خاطر بسپارید و به آن عمل کنید: «نخستین شرط لازم برای فرماندهی آن است که فرمانده در کار خود تبحر داشته باشد و دومین شرط لازم، وفاداری نسبت به زیردستان است.»چارلز آستن /انتهای پیام