متاسفانه هر چقدر شرایط اقتصادی بر مردم ‌تنگ تر و شدیدتر می‌شود، تولید کنندگان، دلالان، واسطه‌گران و توزیع کنندگان مواد غذایی و غیره به عناوین مختلف، چه از نظر افزایش قیمت و چه از نظر کاهش حجم کالا، بیشتر در حق مردم ظلم می‌کنند و در روز روشن، قصد بریدن گوش مردم را دارند.

امروزه به هر کالای مصرفی که نگاه می‌کنید، ضمن اینکه در طول سال چندین بار قیمت آن با درصد بالایی افزایش پیدا می‌کند، به همان میزان نیز از حجم داخل قوطی آن کاسته می‌شود و این موضوع یعنی مصداق ضرب المثل قدیمی هم از آخور و هم از توبره خوردن است!

شما قوطی شیر خشک نوزادان را ملاحظه کنید، حداقل یک پنجم تا یک چهارم آن خالی است. متاسفانه دزدی و عادت به آن در روز روشن برای سوداگران اقتصادی به درجه ای رسیده است که به نوزادان و کودکان شیرخواره نیز رحم نمی‌کنند.!

فقط قوطی خالی شیر خشک نیست، شما به حجم و وزن انواع نان و ظروف بسته بندی پنیر، ماست، خرما، چیپس و پفک، انواع کنسرو و هر آنچه که در بازار مشاهده می کنید، بنگرید، از یک پنجم تا یک دوم آن خالی اند.!

براستی چه بر سر اقتصاد ایران آمده است؟! چرا وضعیت کشور به این روز افتاده است؟! این همه نهاد نظارتی چه نقشی در کنترل و نظارت بر کالا و مواد مصرفی مردم دارند؟! وزارت بهداشت چه نقشی در کنترل کیفیت و ارزش غذایی مواد مصرفی مردم دارد؟!

چرا تولید کننده در روز روشن دزدی می کند و کسی نیست این دزد خانگی را دستگیر و به مجازات و سزای عمل خود برساند؟!

چه دستی در کار است که تولید کننده هم از توبره می خورد، هم از آخور و کسی به وی کاری ندارد و آزادانه و بدون ترس و واهمه ای مشغول خوردن است؟!

آیا نهادهای نظارتی عریض و طویلی که برای نظارت بر گران‌ فروشی و کم فروشی ایجاد شده اند و ماهانه میلیارد ها تومان هزینه روی دست این کشور می گذارند، این حجم وسیع از کم فروشی و گران فروشی و ظلم در حق مردم را نمی بینند؟!

مردم از وزارت صمت، تعزیرات، بازرسی و سایر نهادهای نظارتی و امنیتی می خواهد که حلقه نظارت خود را بر حجم و مقدار مواد و کالاهای مصرفی روزانه که نقش اساسی در زندگیشان دارند، بیشتر نمایند، چرا که مردم کاسه صبرشان لبریز شده و دیگر تحمل این حد از تورمِ توام با کم فروشی را ندارند و تقریبا رضایتمندی آنان از این مدل نظارت به زیر صفر رسیده است./ انتهای پیام