چای فلاسکی معمولا زود آماده می‌شود ولی هیچوقت کیفیت و شفافیت چای داخل قوری را ندارد و احتمال خراب شدن آن هم زیاد است. اما این موضوع چه ارتباطی به مدیریت دارد و “مدیر فلاسکی” چگونه مدیری است؟

   مدیر فلاسکی به دلیل فقدان تجربه، دانش و شایستگی لازم مانند چای که در فلاسک درست می‌شود، به دفعات باید اشتباه کند و استکان اقداماتش مجددا به فلاسک برگردانده شود تا کمی رنگ بگیرد. در حقیقت، مانند چای فلاسک، اولین استکان عملکردش در حد آب جوش و استکان عملکرد نهایی‌اش مثل چای تریاکی با یک عالمه تفاله همراه است.

    مدیران فلاسکی عملا کارآیی و کارآمدی لازم را ندارند و نهایتا مانند یک فلاسک چای مانده پس از مدتی باید به دور ریخته شوند و چای حقیقی به جای آنها دَم شود. با توجه به‌ اینکه این گونه مدیران بر اساس لیاقت و تواناییِ خود، پله‌هایِ ترقی را طی نکرده‌اند و به سرعت و یک شبه با آسانسورِ رانت و رشوه به جایگاهی رسیده‌اند؛ بنابراین، مثل فلاسکِ چای، دکمه‌یِ این مدیران فلاسکی در اختیار خود آنها نیست و از مسیر دیگری کنترل می‌شوند و همیشه بر مدار تملق و ریاکاری می‌چرخند.

   متاسفانه نبود مکانیسم‌های پاسخگویی، منفعت‌طلبی، چاپلوسی و چاپلوس‌طلبی سبب می‌شود “جا مدیران” جایگاه “مدیران” را به ناحق اشغال کنند. تنزل و کاهش شأن یک “جایگاه مدیریتی” به “جا مدیریتی” باعث می‌شود جامعه در دام سیکل بی‌کفایتی گرفتار شود و از آنجا که مدیران بعدی هم با این “جا مدیران” مقایسه می‌شوند، استانداردها و شایستگی‌های لازم برای آن جایگاه‌ها پایین آورده می‌شود که منجر به خسارات جبران ناپذیری[ به سازمان، پرسنل و ذینفعان] می‌گردد./ انتهای پیام