true
شهرهای مرو و نیشاپور هنوز یاد ایامی که آیین نوروز را جشن گرفته اند فراموش نکرده اند. ایاران(عیاران) سیستان به فرماندهی رویگرزاده ی این سرزمین، آیین نوروز را با رنگ و بوی بیشتری و با اشعاری با زبان پارسی برگزار کرده اند.آری، یعقوب لیث صفار زمانی که برای فتح بغداد در جندی شاپور خوزستان اردو زده بود در همین شهر باستانی، آیین نوروز را جشن گرفت. این حاکم ایار و پهلوان سیستانی عاشق تمدن، فرهنگ و تاریخ ایران زمین بود.
سلسله های علویان، سامانیان زیاریان، غزنویان، سلجوقیان و … همه دوستدار ایران و آیین های ایرانی بوده اند. آمل، ساری، استرآباد، ری، شیراز، غرنین، لاهور، مرو، کرمان و … شهرهایی بوده اند که روزگاری ناقوس آمدن نوروز در آنها بصدا درآمده است. مراغه، اصفهان، قزوین، تبریز، ماداکتو، ایذه، الموت و … نیز از مراکز مهم شهری بوده اند که در دل خود نمادهای نوروزی را جای داده اند و به امانت از نسلی به نسل دیگر انتقال می دهند.
آری، آیین نوروز که غبار هزاران سال برچهره اش نشسته است روزگاری در مهرابه های آیین مهر پرستی (میترائیسم)، جشن گرفته شده است و روزگاری توسط موبدان زرتشتی در آتشکده ها سرود مقدس مغان و موبدان زرتشتی و زمزمه ی پیروان کتاب اوستا و معتقدان به اهورامزدا و ایزد سروش بوده است. در دوره ی اسلامی نیز به آیات قرآن مجید و زبان الله از آن تجلیل کرده اند، زیرا آیین نوروز، نماد قدرت پروردگار متعال است و کارکردهای اجتماعی و فرهنگی و اخلاقی بسیاری دارد.
پایان بخش کلام را نیایش نوگشت سال نو قرار می دهیم؛
گشت گردگردا مهر تابناک ایران زمین
روز نو آمد و شد شادی برون زندر کمین
ای تو یزدان ای تو گرداننده ی مهروسپهر
برترینش کن برایم این زمان و این زمین
خجسته باد آیین نوروز بر همه ی مردمان نجیب ایران و مردمان پارسی زبان جهان./ پایان قسمت دوم
false
true
https://pejvakelorestan.ir/?p=9191
false
false