در حالی به نوروز ۱۴۰۲ نزدیک می شویم که به قول دولتمردان، سیاست گذاران و اقتصاددانان، مردم دچار فقر مطلق و شاهد کوچک شدن سفره خود شده و به جرات می توان گفت بجز قشر مرفه جامعه سایر مردم در تامین مایحتاج اولیه خود ناتوان و عاجزند!

مسئولین اقتصادی کشور بعد از چهل سال و اندی گزارش دهند که چه گُلی بر سر این مردم مظلوم، قانع و مطیع زده اند؟! چرا از کنترل تورم و افسار گسیختگی قیمتها عاجزند و ناتوانی خود در اداره امور عمومی و اقتصادی مردم را به دشمن واهی و فرضی نسبت می دهند؟!

حال که می دانید مردم تمام قد در خدمت شما هستند و در مواقع نیاز پشت شما را خالی نکرده و نمی کنند و در مناسبتها و راهپیمایی ها این ادعای خود را به اثبات رسانده اند؛ چرا شما نیز پشت این مردمِ مطیع و تابعِ مطلقِ خود را ندارید؟! چراصادقانه به مردم نمی گوئید مشکلات عدیده مردم دقیقا چه موقع قرار است حل شود و آسایش، آرامش و ارزانی به مردم برگردد؟!

مگر غیر از این است که تورم و گرانی هر سال، بیشتر و بیشتر از سنوات قبل است و این روند به سرعت ادامه دارد؟! پس این همه اقتصاددان ما کجای کارند و مدرکشان را از کدام دانشگاه گرفته اند؟! پاسخ سفره خالی و آه و فغان بیش از دو سومِ مردم فقیر و زیر خطِ فقر این کشور را چه کسی باید بدهد؟! آیا این مردم مسئولی دارند یا خیر؟ آیا پاسخگویی هست؟

با این روندی که اقتصاد ما در پیش گرفته است، قشر آسیب پذیر جامعه خصوصا تحت پوششان کمیته امداد و بهزیستی که هیچ، قشر کارمند و حقوق بگیر جامعه نیز در زیر فشار تورم افسار گسیخته له شده اند! آیا کسی هست که فقرا، دردمندان، یتیمان، بیماران، بیکاران، مجردان، بی سرپرستان و سایر اقشار آسیب‌پذیر جامعه را درک کند و بفهمند که این مردم چه می کشند در این زمانه؟!

توصیه من به عنوان یک شهروند به شما اینست که مردم را درک کنید و به فکر رفع مشکلات اقتصادی آنان باشید که دیر یا زود آهِ دلِ این مردمِ مظلوم، گریبان گیرتان خواهد شد و در پیشگاه خداوند عادل و حکیم باید پاسخگو باشید./ انتهای پیام