دوم خرداد ۷۶ بیشترین حملات به ستاد سید محمد خاتمی از سوی جریان راست سیاسی، حول و حوش مسائل فرهنگی بود!
بولتن ها، شب نامه ها، بنر ها و… ستاد های ناطق نوری (که بعد ها ناطق نوری این روش را محکوم کرد) همه دارای مضمون های مخالف گشایشهای سیاسی و فرهنگی بود و خاتمی را کاندیدای غرب گرایان معرفی می‌کرد!

فضای سیاسی انتخابات سال ۷۶ که بعدها پایه ی اساسی ساختار دو جریان اصلی جمهوری اسلامی ایران شد، فضای دو قطبی سیاسی – فرهنگی بود.

اما کیست که نداند سال‌های آخر دولت سازندگی چنان تورم و فشار اقتصادی به مردم وارد کرد که اعتراض های فراگیری نظیر شورش های اسلامشهر تهران را در پی داشت.

تفکر ایجاد یک طبقه ی متوسط فربه و پرجمعیت، از همان ابتدای دولت سازندگی توسط دولت هاشمی رفسنجانی کلید خورد و تا کنون پافشاری بر این تفکر ادامه داشته است!

در حقیقت راست مدرن بیشترین سهم را در بنیانگذاری فضای اقتصادی کنونی ایران داشته است که متاسفانه تا کنون اثرات و خسارت‌های فراوان این شیوه ی اقتصادی – سیاسی مورد بررسی دقیق و فراگیر مجامع علمی از دیدگاه جریان‌شناسی سیاسی قرار نگرفته است!

اما به واقع آنچه سال ۷۶ را فرای ظاهر تبلیغاتی آنروزها می‌کرد، جدال دو اندیشه ی کلان اقتصادی و سیاسی و فرهنگی بود که یکی جدایی این دو اندیشه در دهه ۶۰ و با جرقه های اختلافات فکری اقتصادی شکل گرفت.

دهه ۶۰ آغاز شکاف بین نیروهای انقلابی به دلیل دو برداشت متفاوت از توسعه ی همه جانبه بود.

بعد از رحلت بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و روی کار آمدن دولت سازندگی برتری کامل نصیب جریان راست شد و جریان چپ به طور کامل و با فشارهای امنیتی در انزوا قرار گرفت!
ادامه ی روند محافظه کاری سیاسی و اقتصادی راست فضای کشور را با التهاب مواجهه کرد، که عمده ی اعتراضات به خاطر وضعیت اقتصادی مردم و طبقه ی متوسط و ضعیف جامعه بود.

در دوران دولت سازندگی تنها بولتن ها و رسانه های جناح چپ، روزنامه سلام و هفته نامه عصر ما بود که عمده ی مطالب و تحلیل های آن حول نگرش چپ به مقوله ی توسعه بود.

سال ۷۶ فرای فضای تبلیغاتی که حول مباحث سیاسی شکل گرفت، بیشترین عاملی که باعث شد مردم به سمت ستادهای خاتمی متمایل شوند، خاطرات اقتصادی بود که مردم از نحوه مدیریت و سیاست های چپ به سود طبقه مستضعف و متوسط جامعه اعمال میشد.

روزهای تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری سال ۷۶، چپ های دیروز و اصلاح طلبان امروز به جای اینکه به تهمت های ستاد رقیب پاسخ بدهند ترجیح می‌دادند از عکس های مختلف میر حسین موسوی با سایز بزرگ در روزنامه های سلام و عصر ما و… استفاده کنند تا حافظه ی سیاسی مردم را که حالا بعد از ۸ سال در تنگنای اقتصادی قرار گرفته بودند بیدار کنند.
آنروزها میر حسین موسوی یادآور ثبات اقتصادی و رفاه اجتماعی بود!

حالا بعد از گذشت ۲۲ سال از دوم خرداد و ایجاد فضای جدید سیاسی بر کشور، بهزاد نبوی که آنروزها عضو بلند پایه ی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و یکی از نویسندگان و تحلیلگران هفته نامه عصر ما بود با همان دیدگاه سال ۷۶ به تحلیل پراکنش ثروت در کشور پرداخته و باز همان مواضع جریان چپ سال ۷۶ را تکرار نموده است.
انتقاد بهزاد نبوی به نهادهایی نظیر آستان قدس رضوی، قرارگاه خاتم و… و انتقاد کلان او به وضعیت کلان مدیریت توسعه در کشور در حالی است که به اعتقاد نگارنده خود جریان اصلاحات در دور باطلی که جریان راست در آن گرفتار شد، مبتلا شده است.

شورای سیاست گذاری اصلاحات کم کم دارد به ارگان رسمی اصلاح طلبان مبدل می‌شود حال آنکه بعضی از اعضای آن در حال شکل دادن بنگاه‌های اقتصادی مختلفی هستند که برای نگهداری این بنگاه‌های اقتصادی مجبور به بازتولید فضای تکراری با نیروهای تکراری است.

انتقاد چپ گرایانه ی بهزاد نبوی بعد از ۲۲ سال از دوم خرداد در حالی صورت می‌گیرد که جریان اصلاحات در عمل دارد در روش های راست گرایانه حل می‌شود و امروز با اصلاحاتی روبرو هستیم که دیگر چپ نیست.

به اعتقاد نگارنده این مسیر به بازتولید جریان آبادگران در کشور خواهد انجامید!