سلام بر زنان و مردان سپید پوش سرزمینم، سلامی به گرمی وجود مهربانشان که نامی فراتر از فرشتگان نجات را لایق اند، چرا که این روزها جلوتر از سایرین در راه خدمت به همنوعان و درمان بیماران کرونایی قدم برمی دارند. گامی که هر لحظه اش به قیمت از دست رفتن سلامتی خود و نرسیدن قدم بعدی بر زمین است. اما همگی برای خشنودی خلق خدا و سالم نگهداشتن جامعه تلاش طاقت فرسایی را متحملند. بی شک رضایت خداوندگار نیز در گرو رضای بندگانش می باشد.

کار قشنگی را که این روزها در ذهنها ثبت و بی شک تاریخ نیز آن را برای آیندگان به تصویر خواهد کشید، غیرت مثال زدنی کادر بهداشت و درمان کشورمان که در خط اول نبرد، در عقب راندن این طاعون قرن می باشد. تا جایی که با تعجب مردم دیگر ممالک فرنگی مواجه شده و به عنوان الگوی فداکاری و جان نثاری از آن یاد می کنند. مدت هاست سپیدجامگان بعلت شلوغی و تعدد مراجعین و درمان آنان نتوانسته اند شبی را درکنار خانواده خود بگذرانند. باید این نکته را هم یادآور شد که این فداکاران علاوه بر انجام وظیفه کاری، سایر تعهدات خانوادگی را نیز باید همزمان بجای آورده کف انتظارات خانوادگی را هم برآورده سازند. لذا مردم فهیم بهترین هدیه ای که می‌توانند به مدافعین بی ادعای عرصه سلامت ارزانی بدارند، با ماندن درخانه، زنجیره انتقال این ویروس منحوس را ضعیف‌تر تا منجر به قطع شدنش گردد. آن وقت است که مجالی پدیدار، تا همگی نفس راحتی کشیده و از باقی مانده فصل زایش طبیعت بهره خود را حاصل، در غیر این صورت با ادامه همین وضعیت خود را باید تا تابستان و بلکه بیشتر، وفق داده و شاید هم زردی پاییز، امیدوارم همچنانکه در سایر بلایا در کنار هم توانستیم یکدیگر را یاری کنیم توان خود را بکار بسته و شر سلطان ویروس ها را از سر کشور کم کنیم. بقول صائب تبریزی، شود جهان لب پر خنده ای اگر مردم کنند دست یکی، در گره گشایی هم./ انتهای پیام