×

منوی بالا

منوی اصلی

دسترسی سریع

اخبار سایت

true
true

ویژه های خبری

true
    امروز  یکشنبه - ۹ اردیبهشت - ۱۴۰۳  
true
true
رئیس منزوی از سری بیماری‌های مدیریت: کیوان رباطی روزنامه نگار و مدرس دانشگاه


مدیرانی هستند که مسئولیت خود را بد تعبیر می‌کنند و تصور می‌نمایند که معنای مسئولیت‌ نهایی مدیر این است که مدیر در تصمیم گیری خود تنهاست و به ناچار باید در انزوای کامل به سر برد. این مدیران که از هم صحبتی و جوشش با همکاران خود اکراه دارند، فراموش می‌کنند که نفس ریاست به خودی خود حجاب نامرئی ضخیمی میان رئیس و مرئوس ایجاد می‌کند و افزودن به ضخامت این حجاب از طرق دیگر عواقب انزوای مقام ریاست را هم برای مدیر و هم برای زیردستان دو چندان می‌سازد.

یکی از طرق دیگر که به آن اشاره شد طرز رفتار تَبَختُرآمیز مدیران با همکاران و هم ردیفان سابق است. بعضی از روسائی که ارتقای مقام یافته به قول خودشان متصدی پست حساسی شده‌اند، خودشان را برای دوستان و همکاران سابق خود می‌گیرند. همین طرز رفتار است که ضخامت دیوار نامرئی مورد بحث را دو برابر گاه سه چهار برابر می‌کند.

اغلب مدیران تصور می‌نمایند که نشست و برخاست و خوش و بش کردن با همکاران اداری موجب می‌شود که از اقتدار آنان کاسته شود البته اقتدار مفاهیم ذهنی مختلفی دارد و باید دید که این مدیران کدام مفهوم را در نظر دارند. ولی اگر منظور از اقتدار مدیریت توانائی در اجرای برنامه‌ها و پیشبرد هدف‌های سازمان باشد. اطمینان داشته باشید که اگر گاه گاهی به جمع زیردستان خود بپیوندید و صمیمانه با آنها صحبت کنید و بدون تظاهر خود را به زندگی آنان علاقه‌مند نشان دهید. سازمان شما کارایی بیشتری خواهد داشت.

طرز تشخیص رئیس منزوی:

آخرین بار که در وقت اداری چند دقیقه به طور خودمانی با زیر دستان خود صحبت کردید چند روز پیش بود؟ قاعدتاً جواب شما باید «همین دیروز» باشد. ولی اگر هفته پیش هم بوده، باز بد نیست. ولی فاصله بیش از یک هفته نشانه شروع انزوا و بیش از دو هفته علامت ابتلا به بیماری است.

سوال دیگری که باید روسای سازمان‌ها به آن پاسخ بدهند این است که «چند درصد کارمندان خود را از نزدیک می‌شناسید؟» پاسخ این سوال بستگی به تعداد کارمندان دارد. در یک سازمان ۵۰۰ نفری ۲۰ درصد نسبتا کافیست، ولی اگر تعداد کارمندان از یک ۱۰۰ نفر تجاوز نکند این نسبت به هیچ وجه کافی نیست و حداقل باید ۵۰ درصد باشد.

طرز معالجه رئیس منزوی:

اگر بتوانید صرف نظر از مقام، دیگران را با خود برابر بدانید، گفتگوهای صمیمانه و خودمانی چندان دشوار نخواهد بود، حتی با دربان و آسانسورچی! اگر توانایی این نوع برخوردهای غیر رسمی و خالی از تشریفات را پیدا کنید، هم لذت خواهید برد و هم موقعیت اداری و قابلیت فرماندهی بهتری پیدا خواهید کرد. چارلز آستن /انتهای پیام

false
true
false
false

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

- کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
- آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد


false